Misery
Misery – powieść autorstwa Stephena Kinga, wydana w 1987 roku. Tłumaczenie – Robert P. Lipski.
- Bo pisarze pamiętają wszystko (...). Zwłaszcza bolesne przeżycia. Rozbierz pisarza do naga, wskaż palcem na jego blizny, a on zaserwuje ci opowiastkę o najdrobniejszej z tych blizn. O tych większych napisze sporych rozmiarów powieść. Nie wymiga się amnezją. Dobrze jest mieć odrobinę talentu, jeżeli chcesz być pisarzem, ale tak naprawdę to tym, czego potrzebujesz, jest zdolność przypominania sobie okoliczności, w jakich nabawiłeś się każdej z tych blizn.
- Jak się żyje w wesołym miasteczku, nie sposób powstrzymać się od śmiechu.
- Źródło: część pierwsza Annie, rozdział 20
- Zobacz też: wesołe miasteczko
- (...) jeżeli przez całe życie zakładasz, że musi ci się przytrafić tylko to co najgorsze, to przecież może się zdarzyć, że się czasem pomylisz.
- Źródło: część pierwsza Annie, rozdział 31
- Zobacz też: pomyłka
- Mężczyźni oświadczają się przy księżycu, kobiety składają pozwy do sądu.
- Nie potrzebował psychiatry, żeby stwierdzić, iż pisanie miało swoją autoerotyczną stronę – zamiast walić konia, walisz w maszynę do pisania, przy czym jedno i drugie polega na szybkości i sprawności dłoni oraz szczerym zaangażowaniu w sztuce samozaspokojenia.
- Źródło: część trzecia Paul, rozdział 8
- Zobacz też: pisanie
- Odważny człowiek potrafi myśleć.
Tchórz – nie.
- Pisanie może być jak masturbacja, ale uchowaj Boże, gdyby miało się zmienić w akt autokanibalizmu.
- Źródło: część czwarta Bogini, rozdział 3
- Zobacz też: masturbacja
- (...) pochylił się ponownie nad książką. Była w jakiś sposób za dobra, aby mógł ją odłożyć. To było tak jak z powieścią, tak obrzydliwą, że po prostu nie sposób jej nie skończyć.
- Źródło: część druga Misery, rozdział 18
- Powodem, dla którego autorzy prawie zawsze dedykują komuś swoją powieść (...), jest to, że w końcu wszyscy zdają sobie sprawę z własnego egoizmu i to napawa ich grozą.