Mieszko III Stary

Mieszko III Stary (1122/1125–1202) – książę wielkopolski, krakowski i zwierzchni książę Polski.

O Mieszku III Starym

Był to istotnie człowiek utalentowany i energiczny, który z żelazną wolą zwalczał wszelką opozycję i potrafił sprawować władzę w sposób absolutny. (…) Cechą znamienną jego polityki było dążenie do wielkiego pomnożenia zasobności książęcego skarbu, jako narzędzia jego władzy i potęgi. W tym celu nie tylko ścigał wielkie podatki, ale dokonywał operacji bicia monety (brakteatów) o obniżonej zawartości srebra, co było w istocie fałszowaniem pieniądza i oznaczało narażanie poddanych, także i polskie Kościoła, na wielkie straty.
- Autor: Jędrzej Giertych, Tysiąc lat historii polskiego narodu

Mieszko Stary z planszy Matejki sam jest zadumany refleksyjnością sędziwego wieku (…) prawą, żylastą dłoń leciwego mężczyzny opiera Mieszko na mieszku (…) powaga maluje się na obliczu starego księcia.
- Autor: Szymon Kobyliński, Tajemnice pocztu Matejki

Największy wśród pięciu braci talent polityczny.
- Autor: Paweł Jasienica, Polska Piastów

Pośród ogólnego kultu młodości Mieszko Stary jest przykładem pożytków – i pewnych istotnych przewag – płynących ze starości. Dzięki temu, że umarł w wieku 80 lat, przeżył nie tylko swoich braci, ale również niemal wszystkich – oprócz jednego – swoich synów, a nawet wnuków (również oprócz jednego). Zamierzał dotrwać do końca rozbicia dzielnicowego – niestety, trwało ono jeszcze dłużej. Losy Mieszka Starego dowodzą, jak ważna jest w życiu cierpliwość, która podpowiada, aby się za wcześnie nie zniechęcać i zbyt pochopnie nie rezygnować. Panując to w Wielkopolsce, to nigdzie, Mieszko Stary jest przykładem tego, że jeśli się odpowiednio długo żyje, to można doczekać wszystkiego. Kiedy więc ostatecznie nadszedł moment, gdy umarli wszyscy ci, którzy go wcześniej pobili lub oszukali, został niejako z braku innego wyboru księciem zwierzchnim w Krakowie. Już swoim poddanym z XIII wieku musiał się mylić z Mieszkiem I. (…)
- Autor: Michał Ogórek, Poczet królów polskich, Agencja Wydawnicza Grobla IV, Gdańsk 2007, ISBN 9788392274940, s. 24.