Michel Quoist

Michel Quoist (1921–1991) – francuski ksiądz.

A B C Ć D E F G H I J K L Ł M N O Ó P Q R S Ś T U V W X Y Z Ź Ż

C

• Cierpienie jest surowym, ale uczonym mistrzem dla tego, kto umie przyjąć od niego niezawodne lekcje.

• Czerp z innych, ale nie kopiuj ich. Bądź sobą.

• Człowiek jeśli zamierza żyć bez życia i kochać bez miłości, jest szaleńcem.

D

• Dać życie to również zgodzić się na cierpienie, przyjmując radość.

• Dzieci bardziej niż inni potrzebują mieć zupełną pewność, że są kochane przez tych, którzy mówią, że je kochają.

• Dzisiaj miłość jest ogniem przytłumionym podczas gdy nadzy ludzie umierają z zimna ściskając chciwymi palcami kawałki rzeczy, które upierają się ciągle nazywać miłością.

G

• Gdy zapraszamy Przyzwyczajenie, Miłość wychodzi.

J

• Jeśli pragniesz żyć, nie zatrzymuj swego życia dla siebie – ono musi głaskać inne brzegi i nawadniać inne ziemie.

• Jeżeli ludzkość w milionach swoich członków okrutnie cierpi, to dlatego, że wielu ludzi żywi się życiem bliźnich, nie żywiąc ich swoim.

• Jeśli zrywając kwiaty, nie masz pragnienia obdarzyć nimi kogoś, lepiej przejdź mimo.

K

• Kto może żyć bez życia i kto może kochać nie mając nic do dania?

• Kto robi z kogoś boga, niech się nie dziwi, gdy spostrzeże, że miał do czynienia tylko z człowiekiem.

M

• Masz szczęście – jesteś człowiekiem. Róża jest piękna, ale nie wie dlaczego i dla kogo jest piękna.

• Miłość – pożywienie zgłodniałego, woda czysta spragnionego, słońce człowieka zziębniętego, nieodzowna energia życia…

• Miłość jest tchnieniem nieskończonym, które przychodzi skądinąd i zmierza gdzie indziej.

• Miłość nie pragnie zawładnąć drugą osobą, aby wzbogacić się jej kosztem, lecz jest oddaniem się drugiej osobie, aby właśnie ją ubogacić.

• Miłość pozwala widzieć to, czego inni nie widzą.

• Miłość znaczy: wyjść poza siebie i pofrunąć do innych.

• Modlić się to iść ku Bogu, który idzie ku nam.

• Modlić się to… rozpoznać, że Bóg jest naszym życiem. I że On jest naszą miłością.

• Mówię ci, żeby spróbować kochać, trzeba być człowiekiem wyprostowanym, bogatym, panem samego siebie.

N

• Najgłębszym pragnieniem w sercu każdego człowieka, przed pragnieniem życia, jest pragnienie kochania i poczucie, że jest się kochanym.

• Największy leń na świecie – zwątpienie.

• Nie chodzi o to, by rozum „zdominował” ciało i serce, ale o to, by je zjednoczył.

• Nie graj swego życia. Ludzie potrzebują twojego życia, a nie twojej „komedii”.

• Nie ma różnych rodzajów życia, jest jedno, a jego źródłem jest Miłość twojego Boga, który bez przerwy rodzi wszechświat i ludzkość.

• Nie ma wielu rodzajów życia, jest tylko jedno i jedna siła w sercu tego życia. Siła jednocząca: „Duch Boży, który od początku unosił się nad wodami”.

• Nie ożywi miłości w sercach innych ten, kto wpierw nie da jej z siebie.

• Nie wystarczy powiedzieć „kocham cię”, aby kochać całe życie.

• Nikt nie może zmierzyć miłości żyjącej w sercu człowieka i jego odpowiedzialności za zmarnowaną miłość.

O

• Obdarz mnie chęcią śmiania się. Wybacz mi zuchwałość, ale dzisiejszego wieczoru pragnę Ci powiedzieć, tak jak małe dzieci na kolanach starszego brata: „Rozśmiesz mnie!”. Tak, taka jest moja nieoczekiwana prośba: Panie, rozśmiesz mnie! Abym ja ze swej strony, mógł rozśmieszyć moich braci. Tak bardzo tego potrzebują!

• Odnajdziesz swoją drogę w „Księdze”. Są w niej zebrane słowa Boga, by prowadzić ludzi i żywić ich w drodze.

• Odnajdziesz swoją drogę, jeśli nie będziesz wpatrywał się za siebie.

P

• Pamiętaj, że każda rzecz warta zrobienia zajmie ci więcej czasu niż myślisz.

• Panie! Proszę Cię dzisiaj nie o czas na to, bym mógł w nim uczynić jak najwięcej. Proszę Cię dziś o łaskę w tym czasie który mi dajesz, bym z pewnością i pokojem czynił to, czego Ty chcesz i co czynić powinienem.

• Powinniśmy również czasem walczyć przeciwko samym sobie, aby nie przyjąć od drugiego tego, czego nie powinien dać.

• Prawdziwe piękno jest odblaskiem duszy.

• Przyjmuj wszystko co jest dobre, po to, aby to wszystko rozdawać.

T

• To miłość każe żyć. Bez niej… człowiek umiera, ponieważ umiera z głodu.

• Tylko człowiekowi właściwe jest to, że może rozsądnie ryzykować swoim życiem.

W

• W dniu, w którym radość innych staje się twoją radością, w dniu, w którym cierpienie innych staje się twoim cierpieniem – masz prawo powiedzieć kocham.

• Wierzyć znaczy nie tylko wznosić oczy do Boga i uwielbiać Go; trzeba jeszcze umieć patrzeć na ziemię ludzkimi oczami Chrystusa.

• Współczesnego człowieka niszczy pośpiech. Nigdy się nie zatrzymuje. A przecież tajemnicą szczęścia jest umieć czasem przystanąć.

Ż

• Żeby spróbować kochać, trzeba być człowiekiem wyprostowanym, bogatym, panem samego siebie.

• Żyć to przede wszystkim przyjąć swoje życie.