Michael Crichton
John Michael Crichton (1942–2008) – amerykański pisarz, reżyser, scenarzysta i producent filmowy.
Spis treści
Następny (2006)[edytuj]
(ang. Next, tłum. Wojciech Szypuła)
- Bo w sztuce liczy się przede wszystkim odczuwanie.
- Praca naukowa to już nie powołanie, lecz robienie kariery, jak każde inne podatne na korupcję. Naukowcy to nie święci, tylko zwykli ludzie, którzy też zupełnie zwyczajnie się zachowują: kłamią, oszukują, kradną, wytaczają sobie procesy sądowe, ukrywają fakty, fałszują dane, puszą się, oczerniają konkurentów. Taka już nasza natura.
- Trzeba wiedzieć, jakie to uczucie żyć w tym materialistycznym świecie, gdzie na każdym kroku czyhają na człowieka tandetne luksusy, fałszywe obietnice i głębokie rozczarowania. Współcześni popełniają wielki błąd, zapominając o swoich uczuciach.
Państwo strachu (2004)[edytuj]
(ang. State of Fear, tłum. Wojciech Szypuła)
- Idea również jest w pewnym sensie modą.
- Jest tylko jedna rzecz gorsza od liberała w limuzynie: ekolog w odrzutowcu.
- Na studiach prawniczych człowiek szybko się uczy, że prawo nie ma nic wspólnego z prawdą, lecz jest wyłącznie sztuką rozstrzygania sporów. W dyskusji prawda może wyjść na jaw, ale wcale nie musi. I często nie wychodzi. Prokurator dobrze wie, że oskarżony jest winny, ale nie jest w stanie doprowadzić do wydania wyroku skazującego. Takich przypadków są tysiące.
- Świat nie jest taki, jak byśmy chcieli.
Świat jest, jaki jest.
Rój (2002)[edytuj]
(ang. Prey, tłum. Wojciech Szypuła)
- Istnieje wiele zachowań, które wyglądają na mądrzejsze, niż są w rzeczywistości.
- Musisz nauczyć się widzieć rzeczy takimi, jakie są naprawdę, a nie jakimi chcesz je widzieć.
- Prawdziwa samowiedza to rzadkość.
- Sprawy nigdy nie układają się tak, jak tego oczekujemy.
- Z wiedzą psychologiczną zawsze jest jeden problem: nikt nie jest wstanie zastosować jej do własnej osoby.(...) Ci sami ludzie, którzy z lodowatą przenikliwością analizują otaczający ich świat, żyją złudzeniami na swój własny temat. Psychologia nie sprawdza się w lustrze.
Wschodzące słońce (1992)[edytuj]
(ang. Rising Sun, tłum. Andrzej Leszczyński i Jacek Manicki)
- Czystym można być tylko, jeśli się jest czystym, kolego. Gdybyś nie miał w tym swojego interesu, gdybyś nie czerpał z tego żadnych korzyści finansowych, dopiero wtedy mógłbyś zabierać głos. W każdym innym wypadku, kurczę, płacą ci, a więc twierdzę, że mają cię w kieszeni.
- Dziś przywództwo polega na tym, że mówi się ludziom dokładnie to, co chcą usłyszeć.
- Niekiedy w życiu człowieka są takie chwile, kiedy się wierzy w słuszność tego, co się robi, a jednak prawda wygląda zupełnie inaczej. Dopiero później, gdy się wraca do tego myślami, wyraźnie widać popełnione błędy. Zmierza się do jakiegoś celu, a osiąga zupełnie co innego. Ale na początku każdemu się zdaje, że wszystko idzie prawidłowo.
- U nas najważniejsze jest to, kto spartolił robotę, czyja głowa poleci. U Japończyków najważniejsze jest, co zostało spartolone i jak to naprawić.
Inne[edytuj]
- Najważniejszym wyzwaniem, jakiemu stawia czoła ludzkość, jest zadanie oddzielenia rzeczywistości od fantazji i prawdy od propagandy. Zwłaszcza w naszej erze informacyjnej (postrzegam ją raczej jako erę dezinformacyjną) jest to nadzwyczaj pilne i nadzwyczaj ważne.
- The greatest challenge facing mankind is the challenge of distinguishing reality from fantasy, truth from propaganda. Perceiving the truth has always been a challenge to mankind, but in the information age (or as I think of it, the disinformation age) it takes on a special urgency and importance. (ang.)
- Źródło: przemówienie pt. Environmentalism as Religion, The Commonwealth Club of California, San Francisco, 15 września 2003
