Mariusz Grzebalski
Wygląd
Mariusz Grzebalski (ur. 1969) – polski poeta i prozaik.
- (...) czy znajdzie się
dla nich pędzel na miarę któregoś
z mistrzów realizmu, gotowy
oddać ich, siedzących tak w czujnym
skupieniu nad butelką wódki, czy
będzie to może tylko seryjnie
produkowany aparat fotograficzny
japońskiej firmy Kodak, sprawny
mechanizm, znający nawet pamięć
szczegółu, lecz uboższy o jeden,
najistotniejszy wymiar?- Źródło: Kolacja filozofów
- dzień po dniu wytapiamy metal,
który w końcu pociągnie nas na dno.- Źródło: Czarne twarze butów z tomu Drugie Dotknięcie (2001)
- Kiedyś się zjawi, z twarzą pustą,
z otokiem czarnych ust
dookoła głowy. Ja
na śnieg wybiegnę, milczące drzewo
na rwących się nogach.
I nic już nie będzie.- Źródło: Śmierć z tomu Negatyw (1994)
- O ile lepszym
byłbym człowiekiem,
gdyby nie wstyd.- Źródło: Łódka
- Oczyszczalnia wydala trujący gaz.
Trująca mgła przenika śpiących.
Ale we śnie prowadzę osła
przez śnieżycę i dawną kobietę
z dzieckiem obcego mężczyzny.
I już płomień liże uśpione palenisko,
i budzę się wypoczęty, śnieg mając
w płucach i w przejrzystej głowie.
Osioł leży na wznak, z racicami w górze.
Śmierć postronkiem ścisnęła osłu racice.
Oczy jego zmienione w duńskie kule.- Źródło: Kule duńskie z tomu Drugie Dotknięcie (2001)
- Tamtego dnia kochaliśmy się –
długo, dokładnie, jakbyśmy się w sobie szukali.- Źródło: Cała ta reszta
- Tyle nas wszystkiego,
ile deszczu złapanego w palce,
ile pyłu na skrzydłach ćmy.- Źródło: Czasem z tomu Negatyw (1994)