Mariusz Grzebalski

Mariusz Grzebalski (ur. 1969) – polski poeta i prozaik.

• (…) czy znajdzie się
  dla nich pędzel na miarę któregoś
  z mistrzów realizmu, gotowy
  oddać ich, siedzących tak w czujnym
  skupieniu nad butelką wódki, czy
  będzie to może tylko seryjnie
  produkowany aparat fotograficzny
  japońskiej firmy Kodak, sprawny
  mechanizm, znający nawet pamięć
  szczegółu, lecz uboższy o jeden,
  najistotniejszy wymiar?
  • Źródło: Kolacja filozofów

• dzień po dniu wytapiamy metal,
  który w końcu pociągnie nas na dno.
  • Źródło: Czarne twarze butów z tomu Drugie Dotknięcie (2001)

• Kiedyś się zjawi, z twarzą pustą,
  z otokiem czarnych ust
  dookoła głowy. Ja
  na śnieg wybiegnę, milczące drzewo
  na rwących się nogach.
  
  I nic już nie będzie.
  • Źródło: Śmierć z tomu Negatyw (1994)

• O ile lepszym
  byłbym człowiekiem,
  gdyby nie wstyd.
  • Źródło: Łódka

• Oczyszczalnia wydala trujący gaz.
  Trująca mgła przenika śpiących.
  Ale we śnie prowadzę osła
  przez śnieżycę i dawną kobietę
  z dzieckiem obcego mężczyzny.
  I już płomień liże uśpione palenisko,
  i budzę się wypoczęty, śnieg mając
  w płucach i w przejrzystej głowie.
  Osioł leży na wznak, z racicami w górze.
  Śmierć postronkiem ścisnęła osłu racice.
  Oczy jego zmienione w duńskie kule.
  • Źródło: Kule duńskie z tomu Drugie Dotknięcie (2001)

• Tamtego dnia kochaliśmy się –
  długo, dokładnie, jakbyśmy się w sobie szukali.
  • Źródło: Cała ta reszta

• Tyle nas wszystkiego,
  ile deszczu złapanego w palce,
  ile pyłu na skrzydłach ćmy.
  • Źródło: Czasem z tomu Negatyw (1994)