Maciej Przepiera

Maciej Przepiera (ur. 1964) – polski pisarz.

Epidemia zamkniętych serc

• Do przytulania i wyprowadzania ciosów używamy tych samych mięśni. Jeden ruch jest miękki, drugi gwałtowny. Stłumienie działania w złości blokuje obydwa rodzaje ruchu. Następuje zamrożenie.

• Gdy powrót do życia nie wywołuje entuzjazmu, sen niewiele może pomóc.

• Gdyby nie nadzieja, że prawdziwi mężczyźni rzeczywiście istnieją, po prostu kupiłabym sobie dobry wibrator. Bo nie interesuje mnie facet, który od tego urządzenia różni się tylko tym, że potrafi przystrzyc trawnik. Trawnik to ja mogę sobie przystrzyc sama.

• Ja też widzę, że Dunaj jest szary, ale był pewien człowiek, któremu zdawał się on modry. Wiesz, kto tak widzi? Artyści. To skomplikowani ludzie, mają problem z widzeniem rzeczywistości w jej naturalnych barwach. Kłopot jest taki, że od tamtej pory ludzie wpatrują się w fale rzeki, usiłując zobaczyć choć cień modrego. Niektórzy tak się natężają, że aż zaczyna im się wydawać, że widzą. Inni natomiast oszukują siebie i innych, mówiąc, że widzą. A jeszcze inni myślą sobie, że coś z nimi jest nie tak, bo widzą tylko szary i koniec. A on, do cholery, jest szary.

• Należy zwracać uwagę na ludzi, bo nie istnieją przypadkowe spotkania. Zawsze mamy sobie coś nawzajem do przekazania. Tyle że najczęściej do tej wymiany nie dochodzi, bo jesteśmy na siebie zamknięci.

• Psucie jest znacznie prostsze od naprawiania.

• Ukryta złość napina mięśnie. Jeśli ten stan utrzymuje się długo, mięśnie twardnieją na podobieństwo pancerza. W sercu może istnieć miłość, ale chęć zbliżenia się nie może się przebić przez barierę napiętych mięśni, powierzchnia pozostaje chłodna.

• W dzisiejszych czasach zwariowanej nadprodukcji, zdaje się, prawda jest jedynym towarem, którego na rynku jest coraz mniej i mniej.

Uwaga: W dalszej części znajdują się słowa powszechnie uznawane za wulgarne!

• Czy ty, kurwa, [...] myślisz, że żebrak proszący o jałmużnę nie ma prawa odejść, gdy jej nie dostaje? To wszystko, co chciałam ci powiedzieć.