Maciej Kazimierz Sarbiewski

Maciej Kazimierz Sarbiewski

Maciej Kazimierz Sarbiewski (1595–1640) – światowej sławy polski poeta neołaciński i teoretyk literatury epoki baroku, kaznodzieja nadworny Władysława IV, jezuita.

• Pióropusz na hełmie nie zdobi męża.
  • Cristae non facient virum. (łac.)
  • Źródło: Oda IX

• Trud buduje królestwa.
  • Condit regna labor. (łac.)
  • Źródło: Oda 23

Uwaga: W dalszej części znajdują się słowa powszechnie uznawane za wulgarne!

• Wojennikowie
  Są Francuzowie
  I popędliwi,
  I natarczywi.
  Wzrostu małego,
  Statku lekkiego.
  Czarny włos mają,
  Nauk mijają.
  Są uszczypliwi
  I skokotliwi,
  Zbytecznikowie,
  Lubo starcowie.
  Ozdobni w stroju,
  Prędcy do boju.
  Choć bez przyczyny,
  Burzy się iny.
  Więcej ich ginie,
  Gdy się nawinie,
  Pojedynkami
  Niźli wojnami.
  Niemęskie gesty,
  Kurewskie kwesty.
  Śmiech lub kwilenie,
  Krasomówienie.