Lukrecjusz

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Lukrecjusz
De rerum natura, 1570

Lukrecjusz (właśc. Titus Lucretius Carus; ok. 99 p.n.e. – ok. 55 p.n.e.) – rzymski poeta i filozof.

O naturze rzeczy[edytuj]

(łac. De rerum natura)

  • A życia nikt nie otrzymuje na własność, lecz wszyscy do użytku.
    • Vitaque mancipio nulli datur, omnibus usu (łac.)
    • Źródło: III, 971
    • Zobacz też: życie
  • Bowiem jak małe dzieci w nocy nie zmrużą oka
    Drżąc przed strachami, równie my czasem i w dzień biały
    Boimy się upiorów, zwodniczych i nietrwałych
    Jak te, przed których widmem trwoży się serce dzieci.
  • Bo ileż mogą oszustw i ileż wymyślić baśni
    Ci, co za wszelką cenę nie pragną życia rozjaśnić!
  • Co minęło, nie wróci; daremne błagania!
  • Kto unika miłości nie tracąc jej czarów, ale nie płacąc okupu, zbiera najwięcej rozkoszy.
  • Mężczyzn namiętność bardzo często oślepia, każąc widzieć w kochance zalety, których nie ma.
  • Nauka uwolniła człowieka od lęku przed bogami.
  • Religia rodziła czyny zbrodnicze i niegodziwe.
    • Tantum religio potuit suadere malorum. (łac.)
    • Źródło: I, 101
  • Nic nie może dotykać, ani być dotykanym, tylko ciało.
    • Tangere enim et tangi, nisi corpus, nulla potest res. (łac.)
    • Źródło: I, 305
  • Wzmagają się jedne narody, inne marnieją (…) i jak gońcy przekazują pochodnie życia.
    • augescunt aliae gentes aliae minuuntur (…) et quasi cursores vitai lampada tradunt (łac.)
    • Źródło: II, 77/79
  • Z głębi serca.
    • Ab imo pectore. (łac.)
    • Źródło: III
  • Złote słowa.
    • Aurea dicta (łac.)
    • Źródło: III, 12
    • Zobacz też: słowo
  • Z niczego nic.
    • De nihilo (…) nihil (łac.)
  • Żądza, choć niema, mówi o przyszłej rozkoszy.