Luis Buñuel

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Luis Buñuel

Luis Buñuel (1900–1983) – hiszpański reżyser.

  • Bóg i Ojczyzna to niepokonana para, ten duet ma na koncie więcej krwi i ludzkich nieszczęść niż cokolwiek innego.
  • Dyskretny urok burżuazji.
    • (El) discreto encanto de la burguesía. (hiszp.)
    • Źródło: tytuł filmu z 1972 r.
  • Film długometrażowy wymaga zbyt długiej nieobecności.
  • Gdy osobowość z silną skłonnością do erotyzmu zderzy się z silnymi uczuciami religijnymi – następuje sublimacja erotyzmu albo zdruzgotanie wiary.
  • Gdy uczta trwa zbyt długo, człowiek musi zdobyć się na odwagę, by jako pierwszy wstać od stołu.
    • Źródło: Księga toastów i humoru biesiadnego, wybór i oprac. Leszek Bubel, wyd. „Zamek”, Warszawa 1995, s. 151.
  • Jestem ateistą... dzięki Bogu!
    • Źródło: „Le Monde”, 16 grudnia 1959
    • Zobacz też: ateizm
  • Kino to świat marzeń i instynktu. Oczywiście, technika też ma znaczenie, ale jeżeli się ją zauważa, to klęska filmu jest przesądzona.
  • Mroczny przedmiot pożądania
    • Cet obscur objet du désir (fr.)
    • Opis: tytuł filmu, 1977
  • Nie ma dla mnie nic bardziej moralnie obrzydliwego niż otrzymanie Oscara.
  • Nikt nigdy nie nudzi się w barze. To nie to, co w kościele, gdzie zostaje się sam na sam z własną duszą.
    • Źródło: Księga toastów i humoru biesiadnego, op. cit., s. 151.
  • Poczynaniami ludzkimi steruje właściwy poszczególnym jednostkom demon erotyczny.
  • Potrafimy zrozumieć rozpacz szaleńców, nie ich śmiech.
  • Siła filmu polega na tym, że trafia on do naszej podświadomości, a nie do naszej świadomości.
  • Szkodliwość filmów pornograficznych polega na tym, że uśmiercają całą tajemnicę erotyzmu.
  • Tak czy inaczej, wszystko jest symbolem erotycznym.
  • Twórczy mechanizm filmowych obrazów najbardziej spośród wszystkich sztuk wyrażania człowieka przypomina pracę jego umysłu podczas snu. Film wydaje się być nieświadomą imitacją marzenia sennego.
  • W każdym dziele ludzie doszukują się pomysłów, które zwykle nie mają nic wspólnego z intencjami twórcy.

Ostatnie tchnienie (1982)[edytuj]

(oryg. Mon dernier soupir, tłum. Maria Braunstein, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1989)

  • Aby dotrzeć do wszelkiego piękna, konieczne jest zawsze spełnienie trzech warunków, są to: oczekiwanie, walka i zdobywanie.
    • Źródło: s. 212.
  • Bar jest dla mnie miejscem medytacji i skupienia, bez którego nie można sobie wyobrazić życia.
    • Źródło: s. 41.
  • Bez dział amerykańskich Steinbeck byłby niczym. Do tego samego worka wrzucam Dos Passosa i Hemingwaya. Gdyby się urodzili w Paragwaju czy w Turcji, kto by ich czytał? O wielkości pisarzy decyduje potęga kraju.
    • Źródło: s. 215.
  • Deszcz tworzy wielkie narody.
    • Źródło: s. 212.
  • Jednym z wielkich problemów Meksyku, tak dziś, jak wczoraj, jest wybujały do granic możliwości nacjonalizm, który świadczy o głębokim kompleksie niższości.
    • Źródło: s. 193.
  • Kilka lat temu zacząłem odczuwać stopniowy i w końcu całkowity zanik, nawet w marzeniach, popędu płciowego. Jestem z tego bardzo zadowolony tak, jakbym się wreszcie pozbył tyrana. Gdyby zjawił się Mefistofeles i zaproponował mi odzyskanie tak zwanej męskości, powiedziałbym mu: „Nie, dziękuję, nie chcę, wzmocnij mi raczej wątrobę i płuca, żebym mógł więcej pić i palić”.
    • Źródło: s. 48.
  • Miałem szczęście spędzić dzieciństwo w średniowieczu, tej epoce „bolesnej i wykwintnej”, jak pisał Huysmans. Bolesnej w życiu materialnym. Wykwintnej w życiu duchowym. Dokładne przeciwieństwo dnia dzisiejszego.
    • Źródło: s. 19.
  • Między przypadek i tajemnicę wślizguje się gdzieś wyobraźnia, absolutna wolność człowieka. Tę wolność, tak jak i inne, próbowano ograniczyć, usunąć. W tym celu chrześcijaństwo wynalazło grzech popełniany w myślach. (...) Wyobraźnia jest naszym pierwszym przywilejem.
    • Źródło: s. 169.
  • Na całe życie zostało mi coś z tego trwającego nieco ponad trzy lata marszu w egzaltowanych i niesfornych szeregach surrealizmu. Pozostał mi przede wszystkim ten uznany i upragniony dostęp do głębi istoty, to odwołanie do sfery irracjonalnej, do ciemności, do wszystkich tych impulsów, które wychodzą z naszego głębokiego jestestwa.
    • Źródło: s. 118.
  • Nie lubię żadnych posiadaczy prawdy. Nudzą mnie i boję się ich. Jestem antyfanatykiem (fanatycznym).
    • Źródło: s. 221.
  • Od kilku lat grzmią u naszych drzwi trąby Apokalipsy, a my zatykamy uszy. Tę nową apokalipsę, tak jak dawną, niesie ze sobą galop czterech jeźdźców, których imiona: przeludnienie (pierwszy ze wszystkich, przywódca, ten, który wywija czarnym proporcem), nauka, technika, informacja. Wszystkie inne nieszczęścia, które w nas uderzają, to tylko następstwa tamtych.
    • Źródło: s. 243.
  • Pamięć podlega nieustannym atakom wyobraźni i marzeń, a ponieważ istnieje pokusa, by fikcję brać za rzeczywistość, z naszego kłamstwa czynimy w końcu prawdę.
    • Źródło: s. 9.
  • Przeszkody wzmagają radość.
    • Źródło: s. 15.
  • W imię przysięgi Hipokratesa, który stawia ponad wszystko poszanowanie życia ludzkiego, lekarze stworzyli najbardziej wyrafinowaną formę nowoczesnych tortur: podtrzymywanie życia.
    • Źródło: s. 247.
  • W zorganizowanym i zhierarchizowanym społeczeństwie seks, który nie uznaje żadnej bariery, żadnego prawa, może w każdej chwili stać się czynnikiem nieporządku i prawdziwym niebezpieczeństwem.
    • Źródło: s. 16.
  • Wszystkie religie posiadły prawdę. Marksizm także.
    • Źródło: s. 161.
  • Wszystko, absolutnie wszystko, zostało tej czy innej nocy wyobrażone przez ten czy inny mózg - i zapomniane.
    • Źródło: s. 89.
  • Wyobraźnia jest to zdolność umysłu, którą można trenować i rozwijać jak pamięć.
    • Źródło: s. 42.
  • Z surrealizmu pozostało mi też odkrycie w sobie bardzo silnego konfliktu między zasadami wszelkiej nabytej moralności i mojej moralności osobistej, zrodzonej z własnego instynktu i z własnego czynnego doświadczenia.
    • Źródło: s. 119.