Lucy
Lucy – francuski film fantastycznonaukowy oraz akcji z 2014 roku w reżyserii i ze scenariuszem Luca Bessona.
Wypowiedzi postaci
[edytuj]Lucy
[edytuj]- Ludzie uważają, że teoria istnienia opiera się na ich wyjątkowości. Jedynka to nie jednostka miary. Wszystkie systemy to zaledwie zarys. Wiemy, że jeden plus jeden równa się dwa. Ale to również jest kłamstwem. W rzeczywistości nie ma liczb ani liter. Kodyfikując rzeczywistość strącamy ją z piedestału, upraszczamy. Tworzymy jedne skale by pomogły zapomnieć o drugich.
- Miliard lat temu otrzymaliśmy życie. Co z nim zrobiliśmy?
- Opis: pierwsze słowa
- Miliard lat temu otrzymaliśmy życie. Teraz wiecie co z nim zrobić.
- Opis: ostatnie słowa
- Nasze istnienie definiuje czas to jedyna prawdziwa jednostka miary. To dowód na istnienie materii. Bez czasu nie istnielibyśmy.
- Nauka to zazwyczaj bolesny proces. Kiedy jesteś dzieckiem kości rosną i się zmieniasz. Wiesz, że pamiętasz odgłos rosnących kości? Jakby zgrzyt pod skórą. Teraz wszystko jest inne. Dźwięki układają się w muzykę i płyną. Kiedyś zamartwiałam się kim jestem i kim zostanę, ale teraz mając dostęp do całego mózgu, widzę wszystko jasno. Zrozumiałam, że jesteśmy bardzo prymitywni. Wszystko nas ogranicza. Czy to ma sens? Choćby ten ból uniemożliwia ci zrozumienie. Rozumiesz teraz ból, nic więcej. Gdzie reszta kurierów z prochami? Potrzebuję ich do celów medycznych.
- Opis: do Janga, gdy wydobywa z niego informacje, gdzie są pozostałe paczki narkotyku.
- Wszystko czuję. (…) Przestrzeń, powietrze, wibracje, ludzi. Czuję grawitację, czuję jak ziemia się obraca, jak moje ciało emituje ciepło, krew w żyłach. Czuję swój mózg, nawet najdalsze wspomnienia.
- Opis: rozmawiając z matką przez telefon podczas operacji, podczas której lekarz usunął paczkę narkotyku z jej ciała.
- Za wiedzę.
- Opis: wznosząc toast w samolocie przed dezintegracją ciała.
Profesor Norman
[edytuj]- Dla prymitywnych istot jak my życie oznacza tylko jedno: zyskanie czasu. Trwanie w czasie jest podstawowym celem naszych komórek. Aby osiągnąć ten cel większość komórek w przyrodzie ma tylko dwie możliwości: nieśmiertelność lub reprodukcja. Jeśli środowisko nie jest wystarczająco przyjazne komórka wybierze nieśmiertelność. Innymi słowy: samowystarczalność i samokontrolę. Jeśli zaś środowisko jest przyjazne komórka wybierze reprodukcję. W ten sposób kiedy umrze, przekaże całą swoją wiedzę kolejnym komórkom, które przekażą je kolejnym. Niniejszym cała wiedza i nauka przemierzają czas.
- Więc jeśli pytasz co zrobić z tą całą wiedzą, powiem przekaż ją dalej. Niczym dowolna pojedyncza komórka przemierzająca czas.
- Opis: do Lucy.
Inne postacie
[edytuj]- Hej, gdzie ona jest? (spogląda na telefon komórkowy, na którym wyświetla się tekst „Jestem wszędzie”)
- Postać: Pierre Del Rio
Dialogi
[edytuj]- Profesor Norman: Cała ta wiedza, Lucy. Ludzkość nie jest na nią gotowa. Napędza nas władza i zysk. Ludzka natura przyniosła jedynie chwiejność i chaos.
- Lucy: To ignorancja przynosi chaos, nie wiedza. Stworzę komputer i zgram całą swoją wiedzę. Będziesz miał do niej dostęp.
- Profesor Norman: Obyśmy byli warci twojego poświecenia.
- Chirurg: Kobiety produkują CPH4 w szóstym tygodniu ciąży – w małych ilościach. CPH4 zapewnia dziecku moc bomby atomowej. Dostarcza płodowi energię do uformowania kości. Komuś się udało stworzyć wersję syntetyczną. Jeśli to naprawdę jest CPH4, w takiej ilości, to powinnaś umrzeć.
- Lucy: Już niedługo.
- Pierre Del Rio: Lepiej się spóźnić niż zginąć.
- Lucy: Nigdy nie umieramy.
- Opis: podczas jazdy z dużą prędkością samochodem po Paryżu, gdy kierowała Lucy.
- Współpracownik Janga: Nie mogliśmy nic zrobić. To wiedźma.
- Jang: Wiem. Sam ją zabiję.