Leszek Bakuła

Dodaj linki
Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów

Leszek Bakuła (1930–1997) – polski pisarz.

  • Jesteśmy jak dwa jeziora
    przedzielone górą piasku.
    Jeden czas nam dno wyorał.
    Jedno słońce suszy w blasku.

    Jedna cisza nas układa
    do snu. Jedna noc zaciemnia.
    Jeden błękit na twarz pada.
    jedna dźwiga dwoje ziemia.

    Ale żadne z nas nie przerwie
    własnym ruchem wiecznej tamy.
    Obok siebie wyshniem pierwej,
    nim sobie ręce podamy.
    • Źródło: Dwa jeziora, cyt. za: Miastu i regionowi: wiersze poetów słupskich, oprac. Zygmunt Flis, wyd. Agora, Słupsk 1996, ISBN 83-903745-5-2, s. 19.
  • Złożę głaz na grób matki i będę kul ciszę.
    Odłamki żalu rzucę w Narew, niech wystąpi.
    Płomieniem dłuta granit w słońce rozkołyszę.
    Korzeń drzewa mi rękę matczyną zastąpi.
    • Źródło: Pomnik matki, op. cit., s. 24.
Źródło: „https://pl.wikiquote.org/w/index.php?title=Leszek_Bakuła&oldid=494513”