Leonie Ossowski

Leonie Ossowski (właśc. Jolanthe von Brandenstein, 1925–2019) – niemiecka pisarka.

Weichselkirschen

A więc to tak. Wiesz, jak ja się czuję? Jak małpa w zoo, jak duch, jak nazistka, cokolwiek chcesz, tylko nie sobą.
- So ist es also. Weißt, du wie ich mir vorkomme? Wie ein Affe im Zoo, wie ein Gespenst, wie ein Nazi, was du willst. Nur ich bin nicht ich. (niem.)

Każdy robi tu swoje, żeby zepsuć mi pobyt w Osowej Sieni. Ta stara jędza na górze i ten Jacek ze swoim bredzeniem o wrogach i ten głupi płacz.
- Jeder tut hier das Seine, um mir den Aufenthalt in Osowa Sień zu vermiesen. Diese alte Krähe da oben und dieser Jacek mit seinem Gequatsche von Feinden und dieser dämliche Jammer.

Mam dość tego, że jestem ciągle obwiniana za wszystko, co Niemcy uczynili Polakom w czasie wojny.
- Ich hab es satt, für alles verantwortlich gemacht zu werden, was Deutsche im Krieg mit Polen gemacht haben.

Nie wiem, czy tu wytrzymam. Tę wieś, pokój, ludzi, rozumiesz. Puby, czegoś takiego tu nie ma. Prezenty, tutaj nie ma Indian. Trochę miłości, trochę nienawiści, a poza tym nic, ale nie myśl, że się poddam.
- Ich weiß nicht, ob ich aushalte. Das Dorf, das Zimmer, die Leute, weißt du. Kneipe, so was gibt's hier nicht. Und Geschenke, das sind hier keine Indianer. Ein wenig Liebe, ein wenig Hass und dazwischen ist nichts, aber denk nicht, dass ich aufgebe.

W Osowej Sieni jesteś i będziesz córką właściciela majątku. Zapamiętaj to sobie. A dla mnie jesteś tak samo obojętna jak dla każdego mieszkańca Osowej Sieni.
- In Osowa Sień bleibst du und bist du die Gutbesitzertochter, merkt dir das. Und für mich bist du ebenso egal, wie jedem Bürger in Osowa Sień egal bist.

Wszyscy zachowują się tak, jakbym to ja miała wpływ na ich los. Nie mogę znieść ich niechęci. Rozumiesz? Straciłam swój dom, w porządku, ale czy muszę do tego tracić swoich bliskich?
- Alle benehmen sich so, als wäre ich fürs Schicksal verantwortlich. Ich kann ihre Ablehnung nicht ertragen. Verstehst du das? Ich hab mein Zuhause verloren, gut, aber muss ich auch die Menschen dazu verlieren?

Co dla jednego jest nieszczęściem, dla drugiego stanowi szczęście.
- Zobacz też: szczęście, nieszczęście

Czy możesz sobie wyobrazić, by nam się coś takiego przydarzyło? (...) Że z godziny na godzinę wypędzą nas z majątku i obcy zabiorą wszystko, razem z twoją ziemią?

Czyż pałac będzie dla mnie witryną, z której wystawiona będę jak eksponat przez całe moje życie, niczym ów list Katarzyny Wielkiej napisany do jednego z przodków Leopolda?

Dopóki świat światem, nie będzie Niemiec Polakowi bratem.
- Zobacz też: Polacy, Niemcy