Konrad Wojtyła

Konrad Wojtyła

Konrad Wojtyła (ur. 1979) – polski poeta, dziennikarz, krytyk literacki.

• Mówi, że już. Że może by pójść.
  Że już nie może, nie wytrzyma; że
  noc nie noc, poniewczasie
  i byle już tylko
  palce lizać po tobie.
  • Źródło: Druga w roku w: Wiersze fatalne, wyd. WiMBP im. C. Norwida, Zielona Góra 2004

Czarny wodewil

(wyd. WBPiCAK, Poznań 2013)

• Z lękiem nadgryzasz
  uszko stanika – przeraża cię
  rozmiar miseczki i nagła pustka.
  Drżę na myśl, że jeszcze
  cię rusza ta kołysanka
  bioder.
  • Źródło: XVII

• Życie nie daje się ułożyć w nic
  konkretnego. Nawet krzyżyk,
  który opadł z piersi na samo dno
  pantofli, nie wzbudza podejrzeń
  obcasów. Jest głośno i śmiertelnie
  poważnie, gdy zapominam
  twojego imienia.
  • Źródło: XXXII

może boże

(Wyd. Instytut Mikołowski, 2010)

• a potem cisza,
  co przekręca ojca na lewą stronę.
  potem staje się to,
  co stać się miało
  i potem robi się
  od nowa
  niedobrze.
  • Źródło: Powiedzmy, że

• A teraz coś śni,
  równoległość blizn
  się śni, i spowija
  w ranę.
  Ja jestem na tak,
  w jakimś sensie
  z tobą
  na zawsze.
  • Źródło: Się śni

• coś wgryza się, szeleści, rzęzi, nic napotyka
  przeszkoda języka na gruz i piach w szczelinach ust
  majaczy znów kolejny trucht po ciele wzdłuż
  w spokoju kurz i wilgoć, co deski z trumny zabiera.
  • Źródło: …wgryza się, szeleści

• Babka Ludka miała dobre sny
  Wchodziły w nią bez pukania jak dziadek,
  Co powracał z wojny
  O każdej porze dnia i nocy.
  • Źródło: Powrót

• Podziemnym przejściem
  der tod wychodzi
  z ciebie we mnie
  i znów coś
  umiera.
  • Źródło: Przejście podziemne

• Umieraj w porę. Najlepiej zimą gdy śniegu gwiazdki,
  Gdy przeczuwany kształt przebiśniegów, lodu kryształki
  Wrzucone do szklanki, kilka oddechów i krew na bieli.
  • Źródło: Coś z Nietzschego

• Żółtko źrenicy
  zastygłe w białku oka.
  Krótki jęk bez owijania
  w bawełnę słowa.
  • Źródło: Bóg