Kino objazdowe

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów

Kino objazdowe – polski film dokumentalny z 2005 roku w reżyserii Marcina Sautera i z jego scenariuszem.

Dialogi[edytuj]

Kiniarz I: Kiedyś kupię sobie marynarkę, krawat, będę się golił codziennie.
Kiniarz II: Po co?!
Kiniarz I: Dla jaj.

Darek: Po ośmiu latach wyjechałem poza Bydgoszcz. Nigdy nie czułem się tak swobodnie.
Michał: Trzeba mieć plan na życie, to jest najważniejsze, bo bez tego można ześwirować.

O filmie[edytuj]

  • Nie zastanawiam się nad tym, jaką myśl mam przekazać w filmie. Chcę oddać klimat miejsc, staram się poddać temu klimatowi. Bohaterowie Kina objazdowego to ludzie przegrani.(...) Nie wiedzą, co ze sobą robić. Nie wyszły im studia ani praca. Chcą dawać radość innym, choć kino objazdowe z 'Bolkiem i Lolkiem' nie może być pomysłem na życie. Ale świat przez który jadą, to Polska, jaka mi się marzy, jaką lubię – zagubione miasteczka, gdzie ludzie potrafią jeszcze skupić się na oglądaniu starych dobrych filmów, potrafią być ze sobą razem.
    • Autor: Marcin Sauter
    • Źródło: Tadeusz Sobolewski, Kino Paladino, „Gazeta Wyborcza”, 7 maja 2006
  • Szukałem pretekstu, by sportretować Polskę. Bohaterami filmu są dwaj moi przyjaciele z Bydgoszczy, z którymi wyruszyłem w miesięczną podróż po kraju z zaimprowizowanym na potrzeby naszego projektu kinem objazdowym.
    • Autor: Marcin Sauter
    • Źródło: Kino w Polsce ma się dobrze, „Rzeczpospolita”, 4 sierpnia 2006