Kazania sejmowe

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów

Kazania sejmowe – utwór napisany przez Piotra Skargę w 1597 roku.

Ten artykuł ma chronologiczny układ cytatów.
  • Jako ciała nasze abo wnętrznymi chorobami, abo powierzchnymi gwałtownymi przypadkami umierają, tak i królestwa mają swoje domowe choroby, dla których upadać muszą.
    • Źródło: Królestwa giną i upadają, Kazanie wtóre
  • Gdy okręt tonie, a wiatry go przewracają, głupi tłomoczki i skrzynki swoje opatruje i na nich leży, a do obrony okrętu nie idzie, i mniema, że się sam miłuje, a on się sam gubi. Bo gdy okręt obrony nie ma, i on ze wszytkim, co zebrał, utonąć musi.
    • Źródło: Okręt gdy tonie, do obrony wszyscy, zapomniawszy swoich tłomoków, rzucić się mają, Kazanie wtóre
  • O Wielmożni Panowie, o ziemscy bogowie! Miejcie wspaniałe i szerokie serce na dobre braciej swojej i narodów swoich, wszytkich dusz, które to królestwo z swymi państwy w sobie zamyka. Nie cieśnicie ani kurczcie miłości w swoich domach i pojedynkowych pożytkach. Nie zamykajcie jej w komorach i skarbnicach swoich. Niech się na lud wszytek z was, gór wysokich, jako rzeka w równe pola wylewa.
    • Źródło: Ręka na obronę ciała rada ginie, Kazanie wtóre