Katarzyna Michalak

Katarzyna Michalak (ur. 1969) – polska pisarka, z wykształcenia lekarz weterynarii.

Lato w Jagódce

– Dlaczego tego nie zrobiłaś? – krzyknęło cicho, gdy została sama. – Przecież pragniesz go do bólu! Nie miałaś nic przeciwko jego towarzystwu, uwodził cie zupełnie otwarcie, a ty pozwalałaś, więcej, prowokowałaś go! Dlaczego więc, gdy mogłaś się w końcu pozbyć tego… tego tam dziewictwa… Dlaczego nie?! Ukryła twarz w dłoniach i zapłakała gorzko. Oczywiście wiedziała 'dlaczego nie.' Może raczej 'dlaczego nie z nim'. I tym bardziej siebie nienawidziła! – Nic by ci nie ubyło, kretynko! Kto dziś przywiązuje wagę do czegoś takiego?! Byłabyś wreszcie wolna! Mogłabyś TO robić, ilekroć przyszłaby ci ochota! Ale ty nieeee… Ty czekasz na swojego księcia z bajki, który – tak się głupio złożyło – jest tym złym, a nie tym dobrym! Jakaś ty głupia Gabrielo… I nie mądrzejesz wraz z wiekiem… nie mądrzejesz…

– Powiesz mi, dlaczego właściwie zaniemówiłeś?
Paweł odwrócił wzrok.
– Nie miałem nic do powiedzenia.
– Przez całe osiemnaście lat?! Nic, kompletnie nic?!
Milczał, patrząc w okno…

Szczęście to radość z nowego dnia, bezchmurne niebo w południe i słowo „kocham” na dobranoc.

– Wiesz, Steniu, mężczyzna lubi mieć w co twarz wtulić…
– To niech sobie poduszkę z gęsiego pierza kupi!

Jeżeli naprawdę czegoś pragniesz tak bardzo, że aż boli – cały wszechświat pochyli się nad tobą, by spełnić twoje marzenie.

(…) mam los w swoich rękach, w moich rękach jest reszta mojego życia, jakkolwiek bym w to wątpiła, do mnie należy wybór, do mnie decyzje, moje będą błędy i radości. Obym dostała powtórną szansę na ich podjęcie i ich popełnienie…

Prawda jest jasna i prosta; dom jest w nas. Owszem, to wymarzone miejsce na ziemi, do którego tęsknimy całe życie, które nas przyzywa i jeśli mamy odwagę, to podążamy ku temu wyzwaniu, ale dom – niesiemy ze sobą. Dopiero z tym miejscem – naszą odrobiną wszechświata – łączymy się w całość. Tworzymy dopełnienie. My, istoty zamieszkujące to miejsce, nasycając je emocjami, całym wachlarzem emocji, od miłości do gniewu i on – mały, biały dom. Mój dom.

Uważaj jednak, o czym marzysz, bo marzenia czasem lubią się spełniać. I to niekoniecznie tak, jak byś chciała.

Tak więc śpij słodko, Amre. Twoje miejsce zajął On. I prawdziwy, pachnący chlebem Dom.

Lecz nie dręcz się tworami wyobraźni. Wiele obaw rodzi się ze znużenia i samotności.

Bądź sobą, a zwłaszcza nie udawaj uczuć. I nie bądź cyniczna wobec miłości, albowiem w obliczu wszelkiej oschłości i rozczarowań, ona jest wieczna jak trawa.
- Źródło: Poczekajka (2008)

I nie wierz tym, którzy mówią, że zemsta jest słodka i masz do niej prawo, gdy ktoś Cię skrzywdzi. Masz prawo się bronić, ale nienawiść wyzwala zbyt dużą energię. Złą energię. Nigdy nie wiadomo, w jakim kierunku pomknie i w kogo uderzy…
- Źródło: Sekretnik

Nawet jeśli ty straciłaś wiarę w marzenia, one wciąż wierzą w ciebie.
- Źródło: Powrót do Poziomki

Zniosę każdy cios przeznaczenia,
Bezsilność, łzy, strach i ból,
Tylko bądź obok, przyjacielu,
Po prostu przy mnie stój.
- Źródło: Sklepik z niespodzianką. Adela