Karol Szajnocha

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów

Karol Szajnocha (1818–1868) – polski pisarz, historyk i działacz niepodległościowy.

  • Ale młody Andegaweńczyk Ludwik zniemczał podobnież w Węgrzech, jak Piastowie nad Wisłą.
    • Źródło: Jadwiga i Jagiełło 1374–1413. Opowiadanie historyczne, t. 1, Warszawa 1974, s. 81.
    • Zobacz też: Ludwik Węgierski

O Karolu Szajnosze[edytuj]

  • Drugim elementem, na który należy zwrócić uwagę charakteryzując myśl historyczną Szajnochy, jest pozytywna ocena wpływów Zachodu na polski proces dziejowy.
    • Autor: Andrzej Wierzbicki, Poczet historyków polskich. Historiografia polska doby podzaborowej, Poznań 2014, s. 70–71.
  • Pozostając pod wpływem idealistycznej filozofii niemieckiej, zaczynał od prac o wyraźnie historiozoficznym zacięciu.
    • Autor: Andrzej Wierzbicki, Poczet historyków polskich. Historiografia polska doby podzaborowej, Poznań 2014, s. 66.
  • W dedykacji do jednej ze swych książek Szajnocha nazwał się uczniem Joachima Lelewela. W jego poglądach historycznych spotykamy jednak zbyt wiele różnic w stosunku do tego, co głosił Lelewel, by deklarację tę potraktować dosłownie.
    • Autor: Andrzej Wierzbicki, Poczet historyków polskich. Historiografia polska doby podzaborowej, Poznań 2014, s. 72.