Kamil Brewiński

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów

Kamil Brewiński (ur. 1984) – polski poeta.

Cytaty o Kamilu Brewińskim[edytuj]

  • Brewiński jest estetą specyficznym; bliski poetyce fragmentu i „pięknej ruiny”, tworzy wspaniale brzmiące frazy z użyciem języka młodzieżowego, błyskawicznie murszejącego na naszych oczach i w naszych ustach. Nie jest to język dresiarski, raczej studenciarski, złożony ze słów biednych, tymczasowych i wybełkotanych, kołaczących się po głowie po zakończeniu imprezy, który to moment zakończenia szczególnie bodaj Brewińskiego interesuje. Panuje w jego wierszach nastrój jak z płócien Korolkiewcza, który w latach 70. z upodobaniem utrwalał te chwile, gdy wszyscy są już wymęczeni i bladzi, a pierwsza zapowiedź świtu tylko tę bladość podkreśla.
  • Jest to ciekawy przykład twórcy ulegającego bezwładności wiersza; to nie Brewiński pisze wierszem, lecz wiersz Brewińskim, w paru miejscach rezultaty są oszałamiające i dobrze jest wiedzieć, że nie stoi za tym żadne wyrachowanie, tak się po prostu stało, tak się staje, taki czy inny dystych staje naprzeciw rzeczywistości i odważnie stawia jej czoło, acz nie jest to proces nieskończony, raczej pojedynek, którego rezultat wszyscy znamy, a i tak oglądamy go z zapartym tchem. I tak jest dobrze, nie może być tak, żeby na tym świecie zwyciężyła poezja czysta, ten ogród różany by nas przecież zadusił.