José Ortega y Gasset

José Ortega y Gasset

José Ortega y Gasset (1883–1955) – hiszpański filozof i eseista.

• Człowiek jest żyjącą niewystarczalnością.

• Dla chwili obecnej charakterystyczne jest to, że umysły przeciętne i banalne, wiedząc o swej przeciętności i banalności, mają czelność domagać się prawa do bycia przeciętnymi i banalnymi i do narzucania tych cech wszystkim innym.
  • Źródło: Bunt mas

• Dlatego też ludzi w ten sposób żyjących nazywamy masą, nie tylko ze względu na ich liczbę, ile ze względu na to, że życie ich jest bezwładne i bezwolne.

• Dopiero w samotności człowiek jest naprawdę sobą.

• Ja to ja sam i moje otoczenie. Nie ochronię siebie, jeśli nie będę chronić otoczenia.

• Jest tylko jeden ratunek, jeden jedyny, dla zmęczonej duszy – miłość do drugiego człowieka.

• Każdy z nas jest ignorantem, tyle że w różnych dziedzinach wiedzy.

• Kobieta to zdobycz, która zaczaja się na drapieżne zwierzę.

• Najbardziej radykalny z możliwych podziałów, jakie można przeprowadzić wśród ludzi, to taki który dzieli ich na dwie klasy stworzeń – takich, którzy bardzo wiele wymagają od siebie, nie szczędząc sobie trudności i obowiązków oraz takich, którzy od siebie nie wymagają niczego szczególnego, lecz dla których żyć znaczy w każdym momencie być tym, czym naprawdę są, bez zmuszania się do jakiejkolwiek perfekcji, po prostu jak boje unoszące się na falach.

• Wystarczy, że dana jest nam szansa, byśmy mogli stać się tym, czym chcemy.

• Wszystko, co kocham, traci na wartości połowę, jeśli nie ma Cię obok mnie, aby dzielić to ze mną.

• Zdziwienie, zaskoczenie to początek zrozumienia. To specyficzny i ekskluzywny sport i luksus intelektualistów. Dlatego też charakterystycznym dla nich gestem jest patrzenie na świat rozszerzonymi ze zdziwienia źrenicami. Cały otaczający nas świat jest dziwny i cudowny, jeśli nań spojrzeć szeroko otwartymi oczami. To właśnie, uleganie radosnemu zdziwieniu, jest rozkoszą dla futbolisty niedostępną, natomiast dzięki niej intelektualista idzie przez życie pogrążony w nie kończącym się, wizjonerskim upojeniu, którego oznaką zewnętrzną jest zdziwienie widoczne w oczach. Dlatego też dla starożytnych symbolem Minerwy była sowa, ptak, którego oczy są zawsze szeroko otwarte, jak gdyby w niemym zdziwieniu.
  • Zobacz też: zdziwienie