John Katzenbach

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
John Katzenbach (2010)

John Katzenbach (ur. 1950) – amerykański pisarz.

Analityk[edytuj]

  • Każdy potrzebuje przewodnika na drodze do piekła.
  • Kiedy ktoś umiera, (…) dowiadujemy się więcej o żyjących niż o tym, kto odszedł.
  • Ludzie o małych umysłach i bez wyobraźni chowają się za rozkładami i procedurami. Ludzie z charakterem wiedzą, kiedy je zignorować.
  • (…) nauczył się mówić dużo w taki sposób, by nic nie powiedzieć, co było jednym z najskuteczniejszych sposobów kłamstwa.
  • Nawet psychopaci mają słabe strony.
  • – Przepraszam…
    – Nikt tak naprawdę nie przeprasza, kolego. Tak tylko mówią. Nigdy nie mają tego na myśli. Ale ja wysłucham każdego. A więc dlaczego uważasz, że powinieneś za coś przepraszać?
    – Nie, pan mnie źle zrozumiał. Mam na myśli…
    – Nikt też nigdy nie mówi tego, co naprawdę myśli. To ważna życiowa lekcja. Byłoby dobrze, gdyby więcej ludzi się tego nauczyło.
  • (…) psychoanaliza nie jest antybiotykiem dla duszy – nie zabija infekcji rozpaczy, czyniącej z ludzi kaleki.
  • Psychologicznie jesteśmy produktem tego, skąd pochodzimy.
  • To, że coś ci się nie podoba, nie znaczy, że możesz to zignorować.
  • Zemsta służy oczyszczeniu serca i duszy. Istnieje, odkąd pierwszy jaskiniowiec zlazł z drzewa i rąbnął w łeb swojego pobratymca z jakichś honorowych powodów.

Ofiara[edytuj]

  • (…) czasem ważniejsze od tego, co się słyszy, jest to, czego się nie słyszy.
  • Lekceważenie problemu rzadko bywa dobrym rozwiązaniem.
  • Najlepiej działającą groźbą, (…) jest nie ta, którą się słyszy, lecz ta, którą sobie wyobrażamy.
  • Niezdecydowanie to proste słowo, które przeważnie oznacza dla nas coś, co prowadzi do złych następstw, nieprawdaż? Oczywiście taki sam skutek mogą przynieść nierozsądne decyzje. Na tym mniej więcej polega problem, prawda? Działać czy nie działać?
  • Umieranie – (…) – to taki prosty akt. Ale wszystkie chwile, które prowadzą do niego, wszystkie minuty, jakie następują potem, są przerażająco skomplikowane.
  • Większość miłosnych piosenek to nie są wcale piosenki o miłości. Mówią o wielu sprawach. Ale najczęściej o frustracji. Może o pożądaniu. Pragnieniu. Rozczarowaniu. Rzadko o tym, czym miłość jest naprawdę, a jest ona, jeśli pominiemy te wszystkie jej aspekty… no cóż, wzajemną zależnością.
  • Zrozumienie jest, jak mówią, krokiem w kierunku oświecenia.

Opowieść szaleńca[edytuj]

  • Pamięć często rozmywa wspomnienie bólu.
  • Strach jest irracjonalny i pasożytuje na nieznanym.
  • Szaleństwo i długie piesze spacery to okno z najrozleglejszym widokiem na ludzką naturę (…).
  • (…) zrozumiałem, że można było znajdować się w pomieszczeniu, za ścianami, zakratowanymi oknami i zamkami w drzwiach, w otoczeniu innych wariatów albo nawet być wciśniętym samotnie do izolatki, ale tak naprawdę przebywało się gdzie indziej. Prawdziwe otoczenie tworzyły wspomnienia, związki, wydarzenia, wszelkiego rodzaju niewidoczne siły. Czasem omamy. Czasem halucynacje. Pragnienia. Sny i nadzieje albo ambicje. Czasem gniew. To bardzo ważne: zawsze rozpoznawać, z czego wzniesione są prawdziwe mury.

Upalne lato w Miami[edytuj]

  • (…) ludzie mają skłonność do ignorowania tego, czego się boją.
  • Na zawsze… to nic nie znaczy.
  • Są dwa rodzaje ran – (…). Niektóre się goją, niektóre nie zagoją się nigdy, a człowiek sam sobie wybiera sposób, w jaki chce być zraniony.
  • Wierz w co chcesz. Ale pamiętaj: prawda i fałsz często są tym samym…

Wojna Harta[edytuj]

  • Może nie być żadnego jutra ani dla ciebie, ani dla mnie, albo dla żadnego z nas.
  • Nic na całym świecie nie czyni człowieka tak bezbronnym i samotnym jak odmienność i izolacja.
  • Nie ma nic bardziej irytującego niż nazwać człowieka kłamcą, zanim dało mu się okazję otworzyć usta.
  • Nie zawsze zabijamy tych, których nienawidzimy (…). Nie zawsze też nienawidzimy tych, których zabijamy.
  • Zawsze jest jakieś „ale”. Na to jedno można w życiu liczyć.