Jerzy Prokopiuk

Jerzy Prokopiuk (1931–2021) – polski religioznawca, filozof, psycholog, gnostyk, antropozof, tłumacz literatury i filozofii, redaktor naczelny pisma Gnosis.

Astrologia jest bez wątpienia jednym z najstarszych, ale i najbardziej złożonych systemów wiedzy. Jest to zresztą system znacznie bardziej spójny wewnętrznie i logicznie (choć przede wszystkim empirycznie) uzasadniony, niż wydaje się to zarówno krytykom, jak i powierzchownym jej „znawcom”, „fachowo” rozprawiającym o właściwościach poszczególnych znaków zodiaku. Istnieją przesłanki, a nawet empiryczne dowody, by sądzić, że obie te grupy mają, w najlepszym wypadku, bardzo mgliste rozumienie tego czym w rzeczywistości jest astrologia. Nie wiedzą też najczęściej, że Zodiak to tylko jej drobny fragment, jak i tego, że jest on znacznie głębszy w swojej wymowie i znaczeniu, niż to wynika z analizy treściowej pokaźnej większości aktualnie dostępnych na rynku publikacji z tej dziedziny.

(…) „głównym heretykiem w Polsce” nazywam siebie tylko między przyjaciółmi i tylko żartem (…).

Horoskopy, bazujące wyłącznie na uproszczonej i zwulgaryzowanej wersji Zodiaku, są najczęstszym, uzasadnionym, ale i zarazem najłatwiejszym przedmiotem krytyki. Uderza ona w te „horoskopy”, ale nie w astrologię, która nie przyznaje się nawet do dalekiego pokrewieństwa z tym mało szlachetnym płodem dziennikarskiej fantazji.

Jestem przekonany, że żyjemy w epoce niesłychanie przełomowej; zresztą jest to przekonanie dosyć powszechne. Mówi się o końcu świata, dla niektórych są to czasy wręcz apokaliptyczne, czyli jakby koniec historii. Ja jednak sądzę, iż jest to tylko koniec pewnej epoki. Zawsze mieliśmy skłonność wyolbrzymiać te „końce” (…).

Jeżeli weźmiemy pod uwagę historię Kościoła, nazywającego się chrześcijańskim, to, poza ogromną oczywiście rolą cywilizacyjną, moralną i charyzmatyczną (byli przecież kościelni charyzmatycy), statystyczna połowa tego, co Kościół robił, to – powiedzmy sobie otwarcie – pasmo niegodziwości. Nie bez racji Jerzy Nowosielski mówił o Kościele jako organizacji przestępczej.

To nie gwiazdy wyznaczają los człowieka i nie one sterują ludzkimi poczynaniami. Ich obecność uzmysławia nam jedynie to, że jesteśmy dziećmi wszechświata, podlegamy prawom przyrody, w tym również mało jeszcze zbadanym wpływom kosmosu. Astrologia jest więc studium tego, jak Ziemia współdziała z kosmicznym środowiskiem i dla swoich potrzeb stosuje język psychologii matematycznej, bazujący na obliczeniach astronomicznych.