Jekatierina Swanidze

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Jekatierina Swanidze

Jekatierina Swanidze (1885–1907) – Gruzinka, pierwsza żona (od roku 1903) Józefa Stalina; matka Jakowa Dżugaszwilego.

O Jekatierinie Swanidze[edytuj]

  • Niewiele wiadomo o tym pierwszym małżeństwie Stalina. Pobożna i uległa Jekatierina nie rozumiała męża, którego zwyczajnie się bała. Traktowała go niemal jak boga i bez sprzeciwu spełniała wszystkie jego polecenia. Gdy Józef udawał się na spotkania rewolucjonistów, padała na kolana i wznosiła modły, prosząc, by małżonek porzucił niemiłe Bogu poglądy. Niestety, nie została wysłuchana. Dbała o porządek w ich małym mieszkanku, prała i łatała jego ubrania, stawiała na stole gorący posiłek, kiedy tylko przekroczył próg domu. Zgodnie z zasadami, w jakich ją wychowano, jakakolwiek wątpliwość i nielojalność były równoznaczne ze złamaniem złożonej przed ołtarzem przysięgi, a tym samym buntem wobec samego Boga.
    • Autor: Przemysław Słowiński, Dyktatorzy i ich kobiety. Seks, władza i pieniądze, Wydawnictwo Videograf, Chorzów 2013, ISBN 9788378351320, s. 96.
  • Nie umiałem dać jej szczęścia.
  • Tam, w środku, wszystko wyje z rozpaczy, niezmiernej rozpaczy.
    • Autor: Józef Stalin
    • Opis: po śmierci Jekatieriny Swanidze.
    • Źródło: Diane Ducret, Kobiety dyktatorów, op. cit., s. 129.
  • Tego dnia, kiedy [Stalin] pochował swoją żonę, pozbył się ostatecznie cech ludzkich.
    • Autor: Józef Iremiszwili
    • Źródło: Przemysław Słowiński, Dyktatorzy i ich kobiety. Seks, władza i pieniądze, op. cit., s. 97.
  • To było jedyne stworzenie zdolne zmiękczyć moje kamienne serce. Umarła, a razem z nią wszystkie ciepłe uczucia, jakie miałem dla ludzkich istot.
    • Autor: Józef Stalin
    • Źródło: Diane Ducret, Kobiety dyktatorów, op. cit., s. 129.