Jean Valjean
Wygląd
Jean Valjean (Jan Valjean) – główny protagonista powieści Nędznicy Victora Hugo; poniższe cytaty pochodzą z: Victor Hugo, Nędznicy (t.1.) z serii Klasyka Powieści, wyd. Prószyński i S-ka, Warszawa, ISBN 83-7337-086-2, tłum. Krystyna Byczewska.
- Ten artykuł ma chronologiczny układ cytatów.
- Przez dziewiętnaście lat miałem materac z desek, dziś mam materac z kamienia.
- Opis: leżąc na ławie kamiennej przy wejściu do drukarni.
- Źródło: s. 84.
- Ha! I cóż to? Daje mi ksiądz nocleg w swoim domu tak blisko siebie? Co? A czy dobrze się ksiądz zastanowił? Któż księdzu zaręczy, że nie jestem mordercą?
- Opis: kładąc się spać u goszczącego go biskupa Myriela.
- Źródło: s. 99.
- Jestem nędznikiem!
- Opis: wyrzuty sumienia po kradzieży części zapłaty kominiarczyka Gerwazka.
- Źródło: s. 129.
- Zapamiętajcie sobie, moi drodzy, nie ma złych roślin i nie ma złych ludzi. Są tylko źli ogrodnicy.
- Źródło: s. 194.
- Kupuję od was konia i wóz.
- Opis: z wiadomości do odpoczywającego w szpitalu Faucheleventa, którego przygniótł naładowany wóz; koń zdechł, a wóz był połamany; do kartki była dołączony był banknot stufrankowy.
- Źródło: s. 207.
- Inspektorze Javert, najwyższą władzą jest sumienie.
- Opis: gdy Javert miał uwięzić Fantynę na 6 miesięcy więzienia, czemu sprzeciwił się Jan Valjean.
- Źródło: s. 231.
- Wycierpiałaś wiele, biedna matko! O, nie skarż się, posiadłaś bowiem wiano wybranych! W taki sposób ludzie przemieniają swoich braci w anioły: to nie ich wina; nie umieją zrobić tego inaczej. Widzisz, moje dziecko, to piekło, które przeżyłaś, jest pierwszym stopniem nieba. Trzeba było od tego zacząć...
- Opis: w rozmowie z Fantyną po uratowaniu jej przed więzieniem.
- Źródło: s. 238.
- Javert, pan jest człowiekiem honoru i szanuję pana. Pan wyolbrzymia swoją winę. A zresztą ta obraza również dotyczy jedynie mojej osoby. Pan zasługuje na to, żeby awansować, a nie żeby zostać zdegradowany. Życzę sobie, żeby pan zachował swoje stanowisko.
- Źródło: s. 247.
- A więc nie ma innego wyboru. Spełnijmy obowiązek! Ocalmy tego człowieka.
- Opis: podczas psychomachii dotyczącej kwestii postawienia siebie przed sądem zamiast człowieka niesłusznie skazanego za winę Jana Valjeana.
- Źródło: s. 265.
- A wy wszyscy, wy wszyscy, którzy jesteście tutaj, macie mnie za godnego litości – prawda? Mój Boże! Gdy pomyślę o tym, co byłem gotów uczynić, uważam, iż jestem godzien zazdrości. Wolałbym jednak, aby to wszystko nie było się stało.
- Opis: na zakończenie rozprawy, na której wydał swą prawdziwą tożsamość (byłego galernika i złodzieja).
- Źródło: s. 319.
- Zabiłeś tę kobietę!
- Opis: do Javerta, który swą gwałtownością doprowadził do śmierci Fantyny wskutek szoku.
- Źródło: s. 336.
O Jeanie Valjeanie
[edytuj]- Jean Valjean - symbol winy i odkupienia, wiary i miłości. Jean Valjean będzie unosił się w naszym Muzeum jako Dobry Duch, chroniąc wszystkie eksponaty. Dzieci, które nas odwiedzą, odczują siłę jego miłości i poczują się bezpieczne.
- Autor: Dorota Terakowska, Muzeum rzeczy nieistniejących, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2006, ISBN 83-08-03829-8, s. 53.