Jarosław Dąbrowski
Jarosław Dąbrowski
Jarosław Dąbrowski (pseud. Łokietek, 1836–1871) – polski działacz niepodległościowy i naczelny dowódca sił zbrojnych Komuny Paryskiej.
- Francja powinna w swoim interesie – ośmielam się to powiedzieć – wskrzesić powstanie polskie, powstanie większe i rozleglejsze aniżeli powstanie 1863 r.
- Opis: w liście do Napoleona III z pocz. 1870 r.
- Źródło: Jerzy Borejsza, Wstęp, w: Prosper-Olivier Lissagaray, Historia Komuny Paryskiej 1871
- Nie chodźcie tam, wszystko stracone. Zginiecie na próżno. Ja umieram, życie moje nie ma znaczenia. Myślcie tylko o ratowaniu republiki.
- Opis: do mijanych paryżan, gdy niesiono go ciężko rannego do szpitala.
- Źródło: Włodzimierz Kalicki, 23 maja 1871: Na atłasie, historia.gazeta.pl, 22 maja 2002
- Zawsze jestem gotów zginąć za moją ojczyznę, lecz nie żyć w niej.
- Źródło: Curzio Malaparte, Zamach stanu
O Jarosławie Dąbrowskim
[edytuj]- Dąbrowski nadzwyczaj popularny u komunistów. Gdzie się pokaże, krzyczą: Vive la Pologne! W Wersalu oddają mu sprawiedliwość, że się bije jak lew, choć postawę ma muchy (...) – Wróblewski bardzo energiczny. Dąbrowski naczelnym wodzem. Urzęda w rękach Polaków.
- Autor: Józef Tokarzewicz, emigracyjny dziennikarz i publicysta
- Opis: w kwietniu 1871 r.
- Źródło: Jerzy Borejsza, Wstęp, w: Prosper-Olivier Lissagaray, Historia Komuny Paryskiej 1871
- Nie miał złudzeń, że wersalczycy go oszczędzą. Parokrotnie przecież organizowali nań skrytobójcze zamachy.(...) Generał jest spokojny, zda się obojętny na przeciwności losu. O dziesiątej rano konno, w towarzystwie małej grupki polskich kawalerzystów, na czele kompanii francuskich marynarzy, wkracza na bulwar Ornano. Wątła obrona komunardów chwieje się. W końcu wersalczycy zajmują barykadę na rogu ulic Myrrha i Poissoniers. O pierwszej po południu generał wydaje rozkaz odbicia barykady. Konno, doskonale widoczny, prowadzi marynarzy do ataku. Niemal natychmiast pada trafiony.