Janusz Szpotański
Wygląd
Janusz Szpotański (1929–2001) – polski poeta, satyryk, krytyk i teoretyk literatury, tłumacz, szachista.
- A oto nagle: któż to kroczy?
Tłum frankensteinów widzą oczy.
Łapska ogromne, móżdżek – tyci.
To nowa rasa jest – zomici,
wyhodowana w jednym celu:
by wszystkich bili w PRL-u.
Toteż łomoczą tak, jak leci:
chromych, kobiety, starców, dzieci,
a nawet mimo strasznych krzyków
sprali dwie żony pułkowników.
- Ale, niestety, są układy,
a na układy nie ma rady!- Źródło: Towarzysz Szmaciak czyli wszystko dobre, co się dobrze kończy
- Bez przeszkód żydowska
rozwija się akcja,
bo kler ją popiera
i czarna reakcja.- Źródło: Ballada o Łupaszce
- Bo nic nie wzrusza tak Zachodu,
jak szum frazesów o wolności.
Możesz pół świata zakuć w dyby,
strzelać w tył głowy, łamać kości,
ale bredź przy tym o ludzkości,
o Lepszym Jutrze, Wielkim Świcie,
a wyjdziesz na tym znakomicie!- Źródło: Caryca i zwierciadło
- I gdyby Grzesiek zdołał jeszcze
te stocznie zbombardować, toby
motłoch nie właził nam na głowy
i człowiek czułby się bezpiecznie.
A tak, to aż się chamy trzęsą,
lecz nie ze strachu, a z wściekłości —
więc albo dajta im to mięso,
albo też im połamta kości!
Trzeba się na coś zdecydować.
Bo tak, to tylko można wściec się!
Proszę, ja mogę być leberał,
tylko wy o tym mnie powiedzcie!- Źródło: Towarzysz Szmaciak czyli wszystko dobre, co się dobrze kończy
- Ja służę partii już dwadzieścia lat
i różnie, towarzyszu, tam bywało.
Tu człek zarządzał, ówdzie troszkę kradł,
a czasem nawet w nery się kopało!
Lecz dziś – powiedzcie sami – kiedy ślad
tych czasów już zaciera się w pamięci,
człek z każdym w zgodzie żyć by rad,
a on nam znowu zachachmęcił!- Źródło: Lament wysokiego dygnitarza
- Już wieczór zapada,
usnęły już bory
i z borów wychodzą
reakcji upiory.
Straszliwych rezunów
zbierają się hordy,
by szerzyć dokoła
pożogi i mordy.- Źródło: Ballada o Łupaszce
- Tak się historii koło kręci,
że najpierw są inteligenci,
co mają szczytne ideały
i przeobrazić świat chcą cały.
Miłością płonąc do abstraktów,
najbardziej nienawidzą faktów,
fakty teoriom bowiem przeczą,
a to jest karygodną rzeczą.- Źródło: Towarzysz Szmaciak czyli wszystko dobre, co się dobrze kończy
- U nas, widzicie, w Pcimiu robol
nie jest bezczelny i nachalny,
ponieważ tu panuje jeszcze
dobry obyczaj feudalny.
My tu z chamami ceregieli
nie robim. A jak jakie śmiecie
zaczyna podskakiwać, to go,
nim się obejrzy, z miejsca zmieciem!”- Źródło: Towarzysz Szmaciak czyli wszystko dobre, co się dobrze kończy
- W marcowe wieczory
pod wieszcza pomnikiem
spotyka się Dajan
z niejakim Michnikiem…- Źródło: Ballada o Łupaszce
- Ze wszystkich rzeczy świata Szmaciak
tych dwóch najbardziej nienawidzi:
pierwszą z nich jest inteligencja,
a drugą zaś stanowią Żydzi.
Dlatego, jak to wszem wiadomo,
Szmaciaki duszą są pogromów,
a także lubią „białą rączkę”
przyprawić o śmiertelną drżączkę.- Źródło: Towarzysz Szmaciak czyli wszystko dobre, co się dobrze kończy
Uwaga: W dalszej części znajdują się słowa powszechnie uznawane za wulgarne!
- Ludzkość to całość, jak wiadomo,
a nie zaś zbiór, gdzie byle homo
może na własną rękę rościć
sobie pretensje do wolności.
Za filozofa idąc radą,
nareszcie sobie to uświadom,
że Wolność właśnie tkwi w przymusie
i z entuzjazmem, poddaj mu się.
By mogła zapanować Równość,
trzeba wpierw wdeptać wszystkich w gówno;
by człowiek był człowieka bratem,
trzeba go wpierw przećwiczyć batem;
wszystko mu także się odbierze,
by mógł własnością gardzić szczerze.- Źródło: Towarzysz Szmaciak czyli wszystko dobre, co się dobrze kończy
- Profesor doktor Adam Schaff
Miał pewnej nocy okropny Schlaff:
Ogromna śniła mu się kanapa.
Na tej kanapie widział Carnapa,
który pierdolił leżąc na wznak
Bzdurne poglądy Schaffa na znak.- Źródło: Fraszka o Schaffie (po wydaniu książki Schaffa Wstęp do semiologii, ok. 1963–65)