Janusz Minkiewicz

Grób Janusza Minkiewicza i jego żony Jadwigi

Janusz Minkiewicz (1914–1981) – polski pisarz, satyryk.

• Dziejów Polski tenorem
  było: ginąć z honorem.
  Każdy życiem szafował bez żenad...
  Pradziadowie i ojce
  raźno szli w samobójcę:
  tylko ten sławę miał, kto był denat.
  • Źródło: Humor i ojczyzna

• Gdy noc zapadła głucha
  I ciemność już była w kurniku,
  Kura szepnęła – Słuchaj –
  Budząc koguta po cichu.
  – Głos wprost zamiera w grdyce
  I wszystko zdaje się bajką,
  Bo słodką mam tajemnicę:
  Słuchaj,
  Będziemy
  Mieli
  Jajko!
  • Źródło: Słodka tajemnica

• Oto motto Otto Manna:
  Grunt, to dobra otomana!
  Po to Otto ma to motto,
  Byście rzekli: Kto to Otto?
  Otto jest to erotoman,
  Co fabrykę ma otoman.
  Dziwną teraz ma Mann manię:
  Siedząc na mej otomanie,
  Mówi grając ze mną w loto:
  „Oto
  otomana
  od
  Otto
  Manna –
  erotomana!”
  • Źródło: Otomana

• Pewien Tatar
  Miał katar
  A Katarzyna
  Żona Tatarzyna,
  Miała z nim małego syna.
  Tatar – tata
  Obowiązki spełniał kata.
  Bał się kat zakatarzony
  Katarzyny – kata żony.
  • Źródło: Satyra na stosunki panujące wśród katów narodowości tatarskiej
  • Zobacz też: Katarzyna

• Ukrainiec dał mu w gębę,
  Litwin mu siedzenie sprał,
  Niemiec wybił wszystkie zęby,
  Potem kulę w łeb mu dał.
  Nad śmiertelnym go barłogiem
  Spytał ktoś, ciekawski zbyt:
  – Kto największym twoim wrogiem?
  Ów, nim skonał, charknął: Żyd!
  • Źródło: Wierszyk historiozoficzny

• Na małej stacji w wiosce Poronin,
  Gdy pociąg stanął wśród zgrzytu szyn,
  Wysiadł z wagonu ojciec, a po nim
  Raźno wyskoczył na peron syn.
  
  Wyszli na drogę. Wesoło idą.
  Wartko, radośnie płynie im czas,
  Gdy podziwiają wspaniały widok:
  Góry i chmury, strumień i las.
  
  Ożywczy strumyk chłodził im mile,
  Przez kładkę przeszli na drugi brzeg.
  Ojciec przystanął, pomyślał chwilę
  Spojrzał na syna i tak mu rzekł:
  
  „Tu, po tych dróżkach, dawno już temu
  Za moich młodych dziecinnych lat
  Chodził na spacer człowiek, któremu
  Nową epokę zawdzięcza świat.
  
  Wiesz, o kim mówię?” „Wiem, o Leninie.
  Czy Lenin tutaj mieszkał, tu żył?”
  „Tak, na tej ziemi, tu, w Poroninie
  Przed żandarmami cara się krył.
  
  Nim rewolucja wstrząsnęła światem,
  Zanim się carski zawalił tron,
  Lenin dwukrotnie mieszkał tu latem,
  Tu swe zwycięstwa obmyślał on.
  
  Tu przemyśliwał nad tym jak skruszyć
  W ojczyźnie swojej ucisku rząd...
  Tutaj przyjmował proletariuszy
  I swe wskazania dawał im stąd”.
  • Źródło: Lenin w Poroninie
  • Uwagi: za sprawą Pawła Kukiza, często mylnie przypisywane Julianowi Tuwimowi