Jan Wojciech Balicki

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Bł. Jan Wojciech Balicki

Jan Wojciech Balicki (1869–1948) – polski duchowny katolicki (prezbiter), teolog dogmatyczny, rektor Wyższego Seminarium Duchownego w Przemyślu, kierownik duchowy, błogosławiony Kościoła katolickiego.

  • Abym znając swoją niemoc, chronił się zaraz w Ranach Jezusowych, gdy szatan zacznie nacierać swymi pokusami pychy, zazdrości, nienawiści, osądzeń, zwrotów na siebie. Kryć się w Ranach Jezusowych pogromicielkach szatana. Kryć się, jakby w Nie wejść duchem, wzywaniem nieustannym, zasłaniając się puklerzem wiary i ufności.
    • Opis: Rozważania. O. Joachim Bar, Wybór pism ks. Jana Balickiego, Warszawa 1978, s. 290.
    • Źródło: o. Joachim Roman Bar, ks. Stanisław Zygarowicz, Polscy święci. Sługa Boży Jan Balicki, t. 11, ATK, Warszawa 1987, s. 281.
  • Abym żył łaską, nie naturą. Być zawsze pod wpływem łaski, to żyć życiem nadnaturalnym, Bożym. A więc patrzeć zawsze na Jezusa Ukrzyżowanego, słuchać Go, naśladować i wołać westchnieniami o łaskę.
    • Opis: Rozważania. O. Joachim Bar, Wybór pism ks. Jana Balickiego, Warszawa 1978, s. 217.
    • Źródło: o. Joachim Roman Bar, ks. Stanisław Zygarowicz, Polscy święci. Sługa Boży Jan Balicki, t. 11, ATK, Warszawa 1987, s. 285.
  • Aby się modlić zawsze, a modlić się dobrze. Dobrze: z pokorą (niegodnym), z ufnością (że otrzymam), wytrwale (nie ustawać i w ciężkościach, owszem wtedy jeszcze więcej). O co się najpierw modlić? O łaski potrzebne do uświęcenia. Co do uświęcenia, to wszystko z łaski, wszystko łaską. A więc o wszystko się modlić. I tak o nawrócenie samo do Jezusa. Dalekim od tego Wzoru. A więc błagać i błagać Jezusa: o Jego pokorę; o umiłowanie upokorzeń; o Jego cierpliwość, o dziękczynienie za cierpienia; o Jego ubóstwo; radość w stratach; o Jego wolę (moja nie), o Jego łaskę (natura milcz), o Jego natchnienia, o Jego posłuszeństwo, męczeństwo.
    • Opis: Rozważania. O. Joachim Bar, Wybór pism ks. Jana Balickiego, Warszawa 1978, s. 246.
    • Źródło: o. Joachim Roman Bar, ks. Stanisław Zygarowicz, Polscy święci. Sługa Boży Jan Balicki, t. 11, ATK, Warszawa 1987, s. 278.
  • Adoracja, uwielbienia, chwała Boża to cel rozumnego stworzenia. W niebie będzie ona wiecznym zajęciem świętych. I tu na ziemi niech będzie miłośników Boga, u stóp tabernakulum duchem i ciałem, albo samym duchem. Oczy niech będą podniesione na świętą górę ołtarza, oderwane od nizin ziemi. Upokorzenia niech będą naśladowaniem Jezusa obecnego w tabernakulum, a ukrywanego pod nikłą postacią chleba swój Boski Majestat.
    • Opis: Rozważania. O. Joachim Bar, Wybór pism ks. Jana Balickiego, Warszawa 1978, s. 314.
    • Źródło: o. Joachim Roman Bar, ks. Stanisław Zygarowicz, Polscy święci. Sługa Boży Jan Balicki, t. 11, ATK, Warszawa 1987, s. 282.
  • Bez upokorzenia nie ma zjednoczenia. Póki człowiek myśli, że jest coś, nie może płonąć miłością przemieniającą, nie może być ubóstwiony, zjednoczony z Tym, który jeden „Jest”, a poza Nim wszystko, co jest, nie jest ze siebie. I ze współmieszkańcami tak w cichości się zachować, jakby mnie nie było.
    • Opis: Rozważania. O. Joachim Bar, Wybór pism ks. Jana Balickiego, Warszawa 1978, s. 200.
    • Źródło: o. Joachim Roman Bar, ks. Stanisław Zygarowicz, Polscy święci. Sługa Boży Jan Balicki, t. 11, ATK, Warszawa 1987, s. 276.
  • Dobrze, Panie żeś mnie upokorzył… dobrze… w sposób, w jaki Ci się, mój Panie, spodoba, jakimikolwiek upokorzeniami mię nawiedzić. Wielka to łaska te nawiedzenia.
    • Opis: Rozważania. O. Joachim Bar, Wybór pism ks. Jana Balickiego, Warszawa 1978, s. 420.
    • Źródło: o. Joachim Roman Bar, ks. Stanisław Zygarowicz, Polscy święci. Sługa Boży Jan Balicki, t. 11, ATK, Warszawa 1987, s. 276.
  • Jakakolwiek jest przyczyna smutku i jakie jeszcze inne uczucie przygnębienie sprawiające, z tym smutkiem się łączą, zawsze najlepszym lekarstwem podanym przez Ducha Świętego jest modlitwa. Choćby tylko aktami strzelistymi wyrażona, będzie lekarstwem.
    • Opis: Rozważania. O. Joachim Bar, Wybór pism ks. Jana Balickiego, Warszawa 1978, s. 401.
    • Źródło: o. Joachim Roman Bar, ks. Stanisław Zygarowicz, Polscy święci. Sługa Boży Jan Balicki, t. 11, ATK, Warszawa 1987, s. 278.
  • Jej godność Matki Boga jeszcze więcej Ją wobec Boga uniża, tak że tylko sławi w swoim hymnie Magnificat miłosierdzie Boże, które raczyło wejrzeć na Jej niskość. Ona szuka ukrycia, chowając się w zacisze świątyni.
    • Opis: Rozważania. O. Joachim Bar, Wybór pism ks. Jana Balickiego, Warszawa 1978, s. 300.
    • Źródło: o. Joachim Roman Bar, ks. Stanisław Zygarowicz, Polscy święci. Sługa Boży Jan Balicki, t. 11, ATK, Warszawa 1987, s. 285.
  • Jest pokora, to jest ufność i każda modlitwa wysłuchana.
    • Opis: Rozważania. O. Joachim Bar, Wybór pism ks. Jana Balickiego, Warszawa 1978, s. 381.
    • Źródło: o. Joachim Roman Bar, ks. Stanisław Zygarowicz, Polscy święci. Sługa Boży Jan Balicki, t. 11, ATK, Warszawa 1987, s. 278.
  • Jeżeli kto się modli i stara coraz lepiej modlić, to choćby nie był zdolny co innego robić, jednak wszystko uczynił.
    • Opis: Rozważania. O. Joachim Bar, Wybór pism ks. Jana Balickiego, Warszawa 1978, s. 251.
    • Źródło: o. Joachim Roman Bar, ks. Stanisław Zygarowicz, Polscy święci. Sługa Boży Jan Balicki, t. 11, ATK, Warszawa 1987, s. 277.
  • Każdą rozmowę z Panem Jezusem trzeba rozpocząć od głębokiego upokorzenia przed Majestatem Bożym, nieskończenie wyższym od naszej nicości.
    • Opis: Rozważania. O. Joachim Bar, Wybór pism ks. Jana Balickiego, Warszawa 1978, s. 196.
    • Źródło: o. Joachim Roman Bar, ks. Stanisław Zygarowicz, Polscy święci. Sługa Boży Jan Balicki, t. 11, ATK, Warszawa 1987, s. 278.
  • Mam tylko pamiętać o gotowości na śmierć w każdej chwili i starać się o tę świętość pamięci aż do chwili, gdy zabrzmi nade mną wyrok Boży: zdaj liczbę z włodarstwa twego, abyś odebrał zapłatę za twe włodarstwo: albo życie wieczne, szczęśliwe posiadanie Boga samego, albo nieszczęśliwe z powodu utraty Boga na wieki.
    • Opis: Rozważania. O. Joachim Bar, Wybór pism ks. Jana Balickiego, Warszawa 1978, s. 622.
    • Źródło: o. Joachim Roman Bar, ks. Stanisław Zygarowicz, Polscy święci. Sługa Boży Jan Balicki, t. 11, ATK, Warszawa 1987, s. 288.
  • Mnie przystoi pomniejszenie mojej zarozumiałości, samowoli, samolubstwa, czcigodności. Samo przez się to pomniejszenie stać się nie może. Dopiero działania zewnętrzne przez różne zawstydzenia, pogardy, wyśmiania, lekceważenia, coraz to pomniejszają i do „zera” sprowadzają, żem nicością i złością.
    • Opis: Rozważania. O. Joachim Bar, Wybór pism ks. Jana Balickiego, Warszawa 1978, s. 383.
    • Źródło: o. Joachim Roman Bar, ks. Stanisław Zygarowicz, Polscy święci. Sługa Boży Jan Balicki, t. 11, ATK, Warszawa 1987, s. 276.
  • Modlitwa to upokorzenie proszące.
    • Opis: Rozważania. O. Joachim Bar, Wybór pism ks. Jana Balickiego, Warszawa 1978, s. 302.
    • Źródło: o. Joachim Roman Bar, ks. Stanisław Zygarowicz, Polscy święci. Sługa Boży Jan Balicki, t. 11, ATK, Warszawa 1987, s. 277.
  • My się nie oddalajmy, róbmy wszystko, co nas utrzyma przy Boskim Przyjacielu i ściślej z Nim jednoczyć będzie.
    • Opis: fragment listu z 6 stycznia 1925. Ks. Stefan Momidłowski – Życiorys ks. Jana Balickiego, Przemyśl 1958, s. 88.
    • Źródło: o. Joachim Roman Bar, ks. Stanisław Zygarowicz, Polscy święci. Sługa Boży Jan Balicki, t. 11, ATK, Warszawa 1987, s. 271.
  • Na tych wyżynach zjednoczenia z Panem Bogiem konieczne jest specjalne kierownictwo Ducha Świętego, aby nie zbłądzić, aby odróżnić natchnienia Boże od szatańskich, aby iść prosto do Boga po wyżynach.
    • Opis: Rozważania. O. Joachim Bar, Wybór pism ks. Jana Balickiego, Warszawa 1978, s. 418.
    • Źródło: o. Joachim Roman Bar, ks. Stanisław Zygarowicz, Polscy święci. Sługa Boży Jan Balicki, t. 11, ATK, Warszawa 1987, s. 280.
  • O Boże, bądź uwielbiony, pochwalony za swe miłosierdzie nie przestające nigdy pukać do serca ludzkiego, mimo jego niegodności, złości. O Jezu, ratuj, by nie zgrzeszyć, bo zewsząd goni pokusa.
    • Opis: Rozważania. O. Joachim Bar, Wybór pism ks. Jana Balickiego, Warszawa 1978, s. 388.
    • Źródło: o. Joachim Roman Bar, ks. Stanisław Zygarowicz, Polscy święci. Sługa Boży Jan Balicki, t. 11, ATK, Warszawa 1987, s. 287.
  • Oczy duszy (myśl), o ile się da – zawsze, oczy ciała – często mieć skierowane na Pana Jezusa. Serce wyrywające się do Niego ciągłymi aktami strzelistymi, wola poddająca się ustawicznie Jego woli…, czyny, cierpienia złączone z Jego czynami i cierpieniami – to niezawodne warunki życia z Nim i w Nim.
    • Opis: fragment listu z 6 stycznia 1925. Ks. Stefan Momidłowski, Życiorys ks. Jana Balickiego, Przemyśl 1958, s. 88.
    • Źródło: o. Joachim Roman Bar, ks. Stanisław Zygarowicz, Polscy święci. Sługa Boży Jan Balicki, t. 11, ATK, Warszawa 1987, s. 271.
  • Od dobrej, lepszej modlitwy zależy dobre… lepsze życie. Na pokorze oparte, będzie uwielbienie uwielbieniem, dziękczynienie dziękczynieniem, błaganie błaganiem. Dobra modlitwa musi być ze skupieniem, pokorą, ani na chwilę nie pozwolić na roztargnienie, bronić się, trzymać się oburącz Pana Jezusa, z ufnością, że będzie wysłuchana i wytwale ciągle błagać, dołączyć post i wysłucha Pan. Dziękować za wszystko i krzyże to wielkie dobrodziejstwo.
    • Opis: Rozważania. O. Joachim Bar, Wybór pism ks. Jana Balickiego, Warszawa 1978, s. 196.
    • Źródło: o. Joachim Roman Bar, ks. Stanisław Zygarowicz, Polscy święci. Sługa Boży Jan Balicki, t. 11, ATK, Warszawa 1987, s. 278.
  • Oderwanie od rzeczy konieczne… Ale oderwanie od siebie najkonieczniejsze do zjednoczenia z Panem Jezusem. Dopóki w duszy choćby najskrytsze było miejsce siedziby dla tego „ja”, nie ma mowy o doskonałym zjednoczeniu. Odrobiny chwały dla siebie, jak zostanie, już się nie jest Chrystusowym całkowicie. A upokorzenia wyniszczają to „ja”, choćby się kryło w najgłębszych kryjówkach.
    • Opis: Rozważania. O. Joachim Bar, Wybór pism ks. Jana Balickiego, Warszawa 1978, s. 391.
    • Źródło: o. Joachim Roman Bar, ks. Stanisław Zygarowicz, Polscy święci. Sługa Boży Jan Balicki, t. 11, ATK, Warszawa 1987, s. 276.
  • Pamiętać, że Bóg zawsze na mnie patrzy i widzi wszystkie czynności i wewnętrzne, że zawsze je najsprawiedliwiej osądza. Pamiętać, że naznaczona godzina śmierci wisi nade mną.
    • Opis: Rozważania. O. Joachim Bar, Wybór pism ks. Jana Balickiego, Warszawa 1978, s. 622.
    • Źródło: o. Joachim Roman Bar, ks. Stanisław Zygarowicz, Polscy święci. Sługa Boży Jan Balicki, t. 11, ATK, Warszawa 1987, s. 288.
  • Pokora fundamentem wiary, miłości. Poddać rozum, serce, wolę może tylko duch pokorny. Ale to poddanie całkowite rozumu swego rozumowi najwyższemu, to oddanie całkowite swego serca Sercu najmiłościwszemu, to zlanie swojej woli z Wolą najświętszą, jest dopiero prawdziwą mądrością, szczęściem, świętością.
    • Opis: Rozważania. O. Joachim Bar, Wybór pism ks. Jana Balickiego, Warszawa 1978, s. 151.
    • Źródło: o. Joachim Roman Bar, ks. Stanisław Zygarowicz, Polscy święci. Sługa Boży Jan Balicki, t. 11, ATK, Warszawa 1987, s. 276.
  • Pokornym daje Bóg łaskę, a więc skutkiem wieńczy modlitwy z upokorzonego serca płynące.
    • Opis: Rozważania. O. Joachim Bar, Wybór pism ks. Jana Balickiego, Warszawa 1978, s. 304.
    • Źródło: o. Joachim Roman Bar, ks. Stanisław Zygarowicz, Polscy święci. Sługa Boży Jan Balicki, t. 11, ATK, Warszawa 1987, s. 278.
  • Pokorny o wszystko prosi, o każdą cnotę, bo cnota jest darem łaski, darem stanu nadprzyrodzonego, a więc prosić: daj mi, o Jezu, bym się umartwiał we wszystkim… daj mi Ciebie obecnego w Najświętszym Sakramencie adorować ciągle, daj mi szukać upokorzeń. Pragnie się pokory to i upokorzeń, przez które nabywa się pokory, pragnąć i szukać ich potrzeba!
    • Opis: Rozważania. O. Joachim Bar, Wybór pism ks. Jana Balickiego, Warszawa 1978, s. 322.
    • Źródło: o. Joachim Roman Bar, ks. Stanisław Zygarowicz, Polscy święci. Sługa Boży Jan Balicki, t. 11, ATK, Warszawa 1987, s. 278.
  • Z radością przyjmować upokorzenia i krzyże, bo są wielkim dobrem dla duszy, dla jej postanowień dobrych.
    • Opis: Rozważania. O. Joachim Bar, Wybór pism ks. Jana Balickiego, Warszawa 1978, s. 239.
    • Źródło: o. Joachim Roman Bar, ks. Stanisław Zygarowicz, Polscy święci. Sługa Boży Jan Balicki, t. 11, ATK, Warszawa 1987, s. 281.

O Janie Wojciechu Balickim[edytuj]

  • Służbą miłosierdziu było życie błogosławionego Jana Balickiego. Jako kapłan miał zawsze otwarte serce dla wszystkich potrzebujących. Jego posługa miłosierdzia przejawiała się w niesieniu pomocy chorym i ubogim, ale szczególnie mocno wyraziła się przez posługę w konfesjonale. Zawsze z cierpliwością i pokorą starał się zbliżyć grzesznego człowieka do tronu Bożej łaski.