Jakub Jasiński

Jakub Jasiński

Jakub Jasiński (1761–1794) – polski generał, działacz polityczny, poeta.

• Król ścięty! … dziw tak rzadki w kronikach ludzkości
  Wart zapewne zdziwienia, wart wielkiej litości,
  Lecz raczcie się zapytać własnego sumienia,
  Czy wart jest w sercach sprawiać tak wielkie wzburzenia?
  (…)
  Oto niegodny sąsiad, co was świeżo zdradził,
  Z urąganiem na chleb wasz wojska w kraj wprowadził,
  A gdy wam wolność, honor, majątki odjęto –
  Wy płaczecie, że króla o mil trzysta ścięto!
  Polacy! nie nicujmy robót obcych/naszych rządów,
  Zrzućmy dzikie wrażenia odwiecznych przesądów;
  Wszyscy ludzie są równi: czy król, czy poddany –
  Jak kto prawu zawinił, tak będzie karany.
  (…)
  Alboż te milijony ludzi niezliczone
  Są dla kilku despotów igraszki stworzone?
  Nie, ludzie! Czas się wybić z tej grubej podłości,
  Chciejmy się lepiej poznać na naszej zacności!
  Ludwik zginął, tak chciała krajowa ustawa,
  Żałujmy go jako człeka, lecz szanujmy prawa.
  Daj Boże, by ten przykład przez mocne wrażenia
  Oszczędził nam potrzebę jego powtórzenia,
  Lecz jeśli ich poprawić i ten nie jest zdolny –
  Mówmy: niech zginą króle, a świat będzie wolny.

• Mości Panowie! dopełni się tu akcja, o której nikomu rezonować nie wolno, i czy ona się będzie podobała lub nie, każdy powinien milczeć, a kto by głos podniósł, będzie natychmiast na tej szubienicy powieszony.
  • Źródło: przemówienie do tłumu obecnego przy wieszaniu Szymona Kossakowskiego w Wilnie 26 kwietnia 1794

• Polak jestem, od przodków wolną wziąłem duszę, myślę, gadam i czuję, jak znam, nie jak muszę.

• Śmierć przez się nie jest straszliwa,
  Choć ją tak człowiek nazywa,
  A jej całe udręczenie
  Jest głupstwo i uprzedzenie.

• Ten wir nudności, co go ŚWIAT nazwali,
  Niewart, żebyśmy nim się zaprzątali (…).