Jadwiga Borzęcka

Jadwiga Borzęcka

Jadwiga Borzęcka (1863–1906) – polska zakonnica, współzałożycielka Zgromadzenia Sióstr Zmartwychwstania Pańskiego (zmartwychwstanek), Czcigodna Służebnica Boża, córka Celiny Borzęckiej.

• Jak mi miło, że wobec Pana Jezusa, Jego woli, Jego chwały nie ma na nią czasu ani przestrzeni, gdy miłość w Nim łączy i tak cudowna, a podniosła wspólność powołania do jednego dzieła – czy tu, czy tam – jedno w Nim, a jeśli są trudności i przeszkody, jeśli braki odczuwamy, to z nędzy własnej one pochodzą i jakiegoś pragnienia osobistego.
  • Opis: fragment listu wielkanocnego z 1906 Jadwigi Borzęckiej pisanego w Rzymie do sióstr zmartwychwstanek w Kętach.
  • Źródło: Joachim Roman Bar, Teresa Matea Florczak, Polscy święci. Służebnica Boża Jadwiga Borzęcka. t. 5, ATK, Warszawa 1985, s. 244.

• Matka mówiła mi, że jestem zimna, bez serca…, że każdemu zwierzać się nie trzeba, ale tym wszystkim, którzy mnie zrozumieć mogą. Może otwartość jest rzeczywiście dowodem dobrego serca?
  • Opis: fragment listu do o. Piotra Semenenki.
  • Źródło: Joachim Roman Bar, Teresa Matea Florczak, Polscy święci. Służebnica Boża Jadwiga Borzęcka. t. 5, ATK, Warszawa 1985, s. 230.

• Nie szukaliśmy tego pola pracy. Sam Bóg wybrał narzędzie, którym drogę wskazywał… a chociaż burza zerwała nam dach i ściany, fundamenty z łaski Bożej pozostały, a nimi była silna wiara, że dążyłyśmy zawsze do spełnienia woli Bożej. Na tej wierze budujemy spokojnie, swobodnie i ufnie, że wierny jest Bóg, bo z pracą i z pokuszeniem uczyni także wyjście.
  • Opis: refleksje Jadwigi Borzęckiej z 1899.
  • Źródło: Kłosy z Bożej Roli. Jadwiga Borzęcka Rocznik VI. Tomik 74. Maj nr 5. Warszawa. 1939. Wydawnictwo Salezjańskie, s. 37 (PDF)

• Obym tylko nie zgrzeszyła w tej okoliczności, bo nieraz będąc w towarzystwie, chcę się podobać, a to wielki dowód mojej słabości, mojej nędzy, bo cóż jestem, żeby chcieć coś znaczyć?
  • Opis: fragment listu do o. Piotra Semenenki.
  • Źródło: Joachim Roman Bar, Teresa Matea Florczak, Polscy święci. Służebnica Boża Jadwiga Borzęcka. t. 5, ATK, Warszawa 1985, s. 230.

• Ofiara Panu Jezusowi milsza i nam przez to słodsza być powinna od pociechy widzenia się więc tylko, jedynie, absolutnie wzgląd na wolę Bożą i na pożytek Zgromadzenia mieć należy.
  • Opis: fragment listu do matki Celiny Borzęckiej.
  • Źródło: Kłosy z Bożej Roli. Jadwiga Borzęcka Rocznik VI. Tomik 74. Maj nr 5. Warszawa. 1939. Wydawnictwo Salezjańskie, s. 36 (PDF)

• Pan nasz dał nam przykład, aby nie szukać nic innego, jak upokorzenia i krzyża. Musimy Go wiernie naśladować. W chwalebnym Jego Zmartwychwstaniu mamy siłę i promień, który nas oświeca wówczas nawet, gdy gorycz kielicha wydaje nam się ponad siły. To ukochane nasze Zmartwychwstanie, jakże prawdziwe jest oparciem i naszego życia i naszych nadziei!
  • Opis: fragment czytań zakonnych Jadwigi Borzęckiej do sióstr zmartwychwstanek.
  • Źródło: Kłosy z Bożej Roli. Jadwiga Borzęcka Rocznik VI. Tomik 74. Maj nr 5. Warszawa. 1939. Wydawnictwo Salezjańskie, s. 40 (PDF)

• Po ludzku mówiąc, nie ma wyjścia, ale Pan Bóg jest nad nami i chce, by Jemu tylko ufać.
  • Opis: fragment listu Jadwigi Borzęckiej.
  • Źródło: Kłosy z Bożej Roli. Jadwiga Borzęcka Rocznik VI. Tomik 74. Maj nr 5. Warszawa. 1939. Wydawnictwo Salezjańskie, s. 41 (PDF)

• Tak się czuję szczęśliwa jak rzadko; czuję się zupełnie bezpieczna w ręku Pana Jezusa i zdaje mi się, że gdybym stała choćby nad przepaścią, spokojna byłabym, tak się czuję własnością Pana! I widzę, że to wielka łaska to moje oddanie się Jezusowi, że większej łaski nie ma i w niebie samym.
  • Opis: fragment listu do o. Piotra Semenenki.
  • Źródło: Joachim Roman Bar, Teresa Matea Florczak, Polscy święci. Służebnica Boża Jadwiga Borzęcka. t. 5, ATK, Warszawa 1985, s. 237.