Jacob Cats

Jacob Cats (1639)

Jacob Cats (1577–1660) – holenderski polityk, literat i poeta.

• Chociaż ptaszę jest już w gnieździe, jeszcze może wypaść.

• Ci, co brodzą po nieznanych wodach, ani chybi się potopią.

• Co posiejesz, to zbierzesz.

• Dojrzała gruszka sama wpada do fartuszka.

• Fałszywego kroku nie cofnie się już nigdy.

• Gdzie jest wino, tam rozsądku nie staje.

• Gdzie węzeł luźny, lina sama się wysmyknie.

• Im większymi jesteśmy głupcami, tym bardziej usilniej staramy się uchodzić za mądrych.

• Kara za grzechem chodzi.

• Każdy jest architektem własnego losu.

• Kiedy psy szczekają, zające zmykają do lasu.

• Kradziona woda jest słodka, a chleb jedzony na ustroniu lepiej smakuje.

• Kto obiera cebulę, roni łzy.

• Kto się pokłada z psami, wstaje z pchłami.

• Małe łodzie powinny się trzymać brzegu, większe mogą popłynąć dalej.

• Miłości ani nie kupisz, ani nie sprzedasz – chyba, że za cenę miłości.

• Nie siej głupich, sami wschodzą.

• Nie wierz pozorom.

• Nim w ogóle się połapiemy, na czym polega życie, już jesteśmy u jego kresu.

• Oczyszczona z plam suknia nigdy już nie będzie tak nieskazitelna jak wcześniej.
  • Zobacz też: plama

• Pragniesz wszystkiego, wnet wszystko stracisz.

• Przebudzeni ze szczęśliwych snów ludzie, mają mnóstwo pragnień.

• Strach jest wielkim wynalazcą.

• U kresu wszyscy są sobie równi.