Język francuski

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów

Język francuskijęzyk pochodzenia indoeuropejskiego z grupy języków romańskich.

  • Chodziłoby o zawarcie układu między Francją, Anglją i Stanami Zjednoczonemi, układu nie politycznego ani handlowego, tylko językowego, na mocy którego francuski i angielski byłyby odtąd w nauczaniu tych trzech państw urzędowo sprzymierzonemi. Angielskiego uczonoby obowiązkowo we Francji, a francuskiego w Anglji i w Stanach Ameryki północnej, i to nietylko w uniwersytetach i średnich zakładach, ale także w pewnych szkołach elementarnych wielkich miast. Skutki takiego układu dałyby się wnet odczuć, bo oba języki, uczynione w ten sposób środkiem obcowania 180 miljonów ludzi, zyskałyby za jednym zamachem rodzaj przewagi.
  • (…) język francuski bardziej nadaje się do mówienia i szeptania niż śpiewania. To język bardzo miłosny, ciepły, nie ma w nim w ogóle ostrości. Nie wyobrażam sobie na przykład, by po francusku można było krzyczeć. Natomiast jeśli chodzi o śpiewanie – to lepiej śpiewa mi się po angielsku.
  • Moją prawdziwą życiową partnerką jest język. A język francuski jest niezwykle złożony, bogaty, precyzyjny, a przy tym szalenie elastyczny. Potrafi się kurczyć i cudownie rozciągać. To wyjątkowa kochanka. Codziennie w mojej pracowni nie tyle zmagamy się ze sobą, ile uprawiamy miłość. Ona nieustannie mi się opiera i, niestety, zawsze wygrywa. Ale to właśnie najbardziej w niej kocham.
Wikisłownik
Wikisłownik
Zobacz też hasło język francuskiWikisłowniku