Józef Opalski

Józef Opalski (ps. Żuk; ur. 1947) – polski krytyk teatru i muzyki, literaturoznawca, reżyser teatralny, teatrolog, dr filologii polskiej, pedagog, publicysta i tłumacz.

• Mody się zmieniają – radio ma swoją aurę. Radio pozostawia słuchaczowi wyobraźnię. To jest sztuka niesłuchanie szlachetna i niesłychanie trudna, ale myślę, że radia tak naprawdę nic nie zastąpi, i to nie tylko w słuchaniu muzyki, ale literatury czy teatru. Słuchacz zostaje sam na sam ze swoją wyobraźnią i z głosem, i ta przestrzeń radiowa jest najbardziej fascynująca.
  • Źródło: Marzena Florkowska, RADIO MA SWOJĄ AURĘ – wspomnienie o Romanie Bobrowskiej, „Alma Mater” nr 120–121, grudzień-styczeń 2009/2010, s. 52.

• Za jedną z klęsk teatru polskiego uważam to, że się coraz mniej liczy z widzem. Nie chodzi tu o schlebianie tanim gustom, bo publiczność może się bawić zarówno na dobrze, jak i źle zrobionym przedstawieniu. Widzów trzeba wychowywać. Teatr polski jest niemrawy przez katastrofalne obniżenie się profesjonalizmu. Żenuje mnie już powtarzanie po starym, niemodnym Peterze Brooku, że teatr polega na tym, iż jeden stoi, a drugi siedzi i mają się ze sobą porozumieć, a środkiem do tego jest słowo. Nudzi mnie już i zawstydza wieczne opowiadanie, że nie rozumiem dialogów wypowiadanych przez aktorów na scenie.
  • Źródło: culture.pl
  • Zobacz też: teatr

O Józefie Opalskim

• Cała moja radość, jak przyjeżdżam do Krakowa, to jest zobaczyć Żuka. (...) Bo to jest najsłynniejszy Żuk w literaturze polskiej i najsłynniejszy Żuk ze wszystkich owadów. To jest Żuk, który pisze, który wystawia, który się awanturuje. (...). Kraków bez Żuka? Nie byłoby Krakowa.
  • Autor: Jan Kott
  • Źródło: Anna Stafiej, Kraków bez Żuka? Niemożliwe!, „Kraków” nr 11/12/11, grudzień 2011