Irena Grzymała

Irena Grzymała (zm. 2006) – polska poetka.

• Ich doskonałość niepokój wciąż budzi,
  Płyną strumyki, wartko z czystej wody,
  Ta egzotyka niezwykłej przyrody,
  Przyciąga bardzo zwykle młodych ludzi.
  Śniegi na szczytach nie giną i wiosną,
  Różnych wypadków bywają przyczyną
  Kiedy to schodzą z potężną lawiną.
  Przyroda czasem jest bardzo zazdrosna,
  Jeśli zapragniesz przeżywać przygody,
  To z przewodnikiem, przyjacielu młody.
  • Źródło: Tatry, „Sekrety ŻAR-u” 2004, nr 1

• Jakiś smutek się tu czuje,
  chociaż jesień taka złota,
  babie lato nić swą snuje,
  ale w sercu jest tęsknota.
  Co odeszło nie powróci,
  co się stało, nie odstanie,
  i dlatego tak nas smuci…
  Przemijanie, przemijanie…
  • Źródło: Przemijanie, „Sekrety ŻAR-u” 2006, nr 4