Przejdź do zawartości

Inwazja barbarzyńców

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów

Inwazja barbarzyńców (fr. Les Invasions barbares) – dramat produkcji francusko-kanadyjskiej z 2003 roku; w reżyserii Denysa Arcanda i z jego scenariuszem.

Rémy

[edytuj]
  • To zostało udowodnione, że Albanki są obleśne, a Polacy posępni. Bo nieszczęścia Polski są dowodem na istnienie Boga.
  • Mój syn to zatwardziały purytański kapitalista. Ja jestem socjalistą.
  • Zestarzałem się. Kobiety opuściły moje sny.
  • Nikt nie wie. Z wyjątkiem mnie.
  • Czuję się tak bezradny, jak w dniu narodzin. Muszę szukać, szukać dalej.

Inni

[edytuj]
  • Wystarczy dotyk jej dłoni, bym zamienił się w buhaja. W naszym wieku to nie jest już takie oczywiste.
    • Postać: Pierre
  • Średniowiecze i rękopisy; wszechobecni barbarzyńcy. Ich książę nadchodzi.

Dialogi

[edytuj]
Sébastien: Zdaję się na Ciebie.
Nathalie: Nie powinieneś.
Sébastien: Dlaczego?
Nathalie: Nie ufa się ćpunom. Zbyt często kłamią.

Nathalie: To nie obecnego życia panu żal, ale dawnego. Ono już umarło.
Rémy: Możliwe.

Rémy: Jesteś moją walkirią? Horysą?.
Pielęgniarka: Jestem z Bułgarii.

Dominique: Jeśli to, co pan mówi, jest prawdą; jeśli historia jest bezlitosna, tym bardziej potrzebny nam Ktoś, kto by nam wybaczył. Wierzę w to.
Rémy: Zazdroszczę pani.

Przyjaciel: Nie sądziłem, że kiedyś odmówisz świeżych trufli.
Rémy: Niestety, ten dzień nadszedł.