Przejdź do zawartości

Ian Stevenson

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów

Ian Stevenson (1918–2007) – amerykański profesor psychiatrii, parapsycholog.

  • Chrześcijanie południowej Europy wierzyli w reinkarnację aż do soboru w Nicei, który to zakazał tego wierzenia (…) Platon opisywał dusze mające się odrodzić jako wybierające swoje przyszłe życia. Schopenhauer traktował to poważnie a spostrzeżenie Woltera, że nie jest bardziej dziwne żyć dwa razy niż raz, jest powszechnie znane. Mimo tego większość współczesnych naukowców, myślę, nie wierzy w przetrwanie po śmierci. Przypuszczalnie do detronizacji duszy przyczyniły się idee Darwina.
  • (…) dziecko, które ma pamiętać swe poprzednie życie ma tylko około 3 lat, w których będzie o tym mówić. Do drugiego, trzeciego roku życia nie posiada jeszcze tej zdolności. Od wieku pięciu lat zbyt wiele będzie się działo w jego życiu, i będzie stopniowo zapominać o tym.
  • Gwałtowna śmierć jest czynnikiem w naszych przypadkach. W ponad 700 przypadkach w 6 różnych kulturach, 61% pamiętało swą gwałtowną śmierć. Ale czy te przypadki są reprezentatywne? Ofiary wypadków, morderstw i samobójstw skupiają większą uwagę niż te dzieci, które wiodły spokojne życie. Dzieci również mają tendencję do pamiętania ostatnich lat poprzedniego życia. Prawie 75% naszych dzieci potrafi przywołać z pamięci sposób w jaki umarły, a jeśli śmierć była gwałtowna, pamiętają istotne szczegóły.
  • Jest kilka. W ostatniej pracy o siedmiu przypadkach oszustwa i samo-oszustwa, ja i moi koledzy opisujemy fałszerstwa lub informatorów, którzy oszukiwali siebie co do siły dowodów. Mogłem też zostać wprowadzony w błąd w innych przypadkach, o których nie wiem, ale myślę, że niezbyt często. Przeciętny wieśniak z Azji czy Afryki nie ma czasu na preparowanie dowodów. Często nawet żałują czasu na wywiad z nami. Nie ma z tego pieniędzy ani nawet lokalnej renomy.
  • Jeśli są muzułmanami, powiedzą, że Bóg tak czyni. Jeśli są hinduistą albo buddystą, przypiszą to karmie. Być może celem jest wspólne życie. Ktoś, kto chce rozwijać się moralnie, na przykład, powinien się starać odrodzić w świątobliwej rodzinie.
  • Mieliśmy 2 lub 3 przypadki dzieci przychodzących do, powiedzmy kobiety, która straciła swego męża i jest niepocieszona, i mówiących: „Nie powinnaś płakać. Śmierć to nie koniec. Spójrz na mnie. Umarłem i oto znów tu jestem.”
  • Nawet w kulturach gdzie reinkarnacja jest akceptowana, rodzice czasami myślą, że takie wspomnienia są szkodliwe. Często są zmartwieni tym co dziecko pamięta. Rodzice nie byliby szczególnie zadowoleni mieć zamordowane dziecko, nie wspominając już o inkarnacji mordercy w swojej rodzinie.
  • Niektórzy mówią, że to nie fair odradzać się jeśli nie możesz sobie przypomnieć szczegółów z poprzedniego życia i praktycznie pamiętać swoje błędy. Nie pamiętamy, że zapominanie jest podstawą sukcesu w obecnym życiu. Gdybyśmy za każdym razem gdy idziemy mieli pamiętać o tym jak się potykaliśmy, upadli byśmy ponownie.
  • Zacząłem się rozczarowywać metodami opracowanymi przez psychiatrię do pomocy ludziom. Ortodoksyjna teoria postrzega ludzką osobowość jako produkt osobistego materiału genetycznego odziedziczonego po przodkach poprzez swych rodziców, i modyfikującego wpływu środowiska prenatalnego i postnatalnego. Dostrzegłem, że niektóre przypadki nie mogły być właściwie wytłumaczone za pomocą genetyki, wpływu środowiska lub kombinacji obydwu. Mówię tu o takich rzeczach jak fobie z wczesnego dzieciństwa, niesamowitych zdolnościach rozwiniętych spontanicznie, dzieciach przekonanych o swej niewłaściwej płci, wrodzonych deformacjach, różnicach między bliźniętami jednojajowymi, a nawet takich rzeczach jak nieracjonalne preferencje kulinarne.
Źródło: „https://pl.wikiquote.org/w/index.php?title=Ian_Stevenson&oldid=517684”