Hilaire Belloc

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Hilaire Belloc (1910)

Hilaire Joseph Pierre Belloc (1870–1953) – angielski pisarz pochodzenia francuskiego.

Herezja reformacji[edytuj]

Wydawnictwo AA, Kraków 2017

  • Oczywiście, atak na Kościół nie powiódłby się, gdyby na początku XVI wieku wszyscy jego urzędnicy sami gremialnie wystąpili z potępieniem własnej winy: kumulowania urzędów, uciskania biednych, okazjonalnego posługiwania się oszustwem, szeroko zakrojonego zdzierstwa w opłatach na rzecz duchownych i w rentach, krętactwa sądów duchownych. Gdyby ci liczni urzędnicy kościelni, winni złego prowadzenia się, uderzyli się w pierś, wyrazili skruchę i zostali anochoretami; gdyby ci liczni, nadęci bogactwem, porzucili je i rozdali je biednym; gdyby ci z kulturalnych prałatów renesansu, którzy zaczęli ośmieszać tajemnice, nagle poczuli gniew Boga – wówczas wszystko by naprawiono. Tak owocna jest skrucha.
    • Źródło: s. 192.

Inne[edytuj]

  • Kontrola nad wytwarzaniem bogactwa oznacza kontrolę nad samym życiem człowieka.
  • Lord Finchley sam naprawiał prąd: po dwóch minutach
    Został z niego zwęglony trup. I dobrze mu tak!
    Rolą ludzi zamożnych na społecznej scenie
    Jest dawać rzemieślnikom płatne zatrudnienie.
  • Trzaskanie Drzwiami przez Małe Dziewczynki
    Liczy się między Najgorsze Uczynki.
    Kultywowała ów Grzech bez ustanku
    Córka pewnego Właściciela Banku,
    Rebeka von und zu Schlaffenschluss-Schnorrt,
    Dla której był to Ulubiony Sport.
    • Źródło: Historia Rebeki, która trzaskała drzwiami dla zabawy, aż spotkał ją wcale nie zabawny koniec, tłum. Stanisław Barańczak
  • Ty jesteś moim kotem, a ja jestem twoim człowiekiem.