Henryk VI Lancaster

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Henryk VI Lancaster

Henryk VI (1421–1471) – król Anglii od 1422 do 1461 i od 1470 do 1471.

  • Źle czynicie tak bijąc króla-pomazańca.
    • Opis: do swych dozorców więziennych w 1471.
    • Źródło: André Maurois, Dzieje Anglii, tłum. Wacław Rogowicz, wyd. Książka i Wiedza, Warszawa 1957, s. 199.

O Henryku VI Lancasterze[edytuj]

  • Po dziadku Karolu VI Henryk VI odziedziczył skłonność do zaburzeń psychicznych. Poślubił silną, apodyktyczną kobietę, Małgorzatę Andegaweńską, która siłą utrzymała go na tronie, choć on sam czułby się znacznie lepiej w klasztorze. Uwielbiał towarzystwo uczonych i polecił wybudować dwie wielkie uczelnie – Eton w Windsorze i Kings w Cambridge. Był jednak zbyt słaby, by zapobiec waśniom rodowym między Lancasterami i Yorkami. Zakończyła je dopiero wojna Dwóch Róż. Królowa Małgorzata z upodobaniem mieszała się do polityki, wydatnie zwiększając zamieszanie. Co gorsze, urodziła syna. Henryk był impotentem i na wieść o potomku kompletnie się załamał. Na dworze szeptano, że prawdziwym ojcem jest książę Somerset.
    • Autorzy: Nigel Blundell, Susan Blackhall, Upadek domu Windsorów, tłum. Grażyna Jagielska, Wydawnictwo Prolog, Warszawa 1993, ISBN 8385763058, s. 36–37.