Gustave Courbet
Wygląd
Gustave Courbet (1819–1877) – francuski malarz realista.
- Alfred Emilien: Jest pan bardzo dumnym człowiekiem, panie Courbet!
Courbet: Dziwię się, że dopiero teraz pan to zauważył. Jestem najdumniejszym człowiekiem we Francji.
- Źródło: Gustave Courbet 1819-1877, wyd. Oxford Educational, Poznań 2007, ISBN 8374254335
- Myślę, że na moim grobie będzie można napisać zuchwale: Courbet, który nie zginał karku.
- Źródło: Gustave Courbet 1819-1877, wyd. Oxford Educational, Poznań 2007, ISBN 8374254335
- Nie maluję aniołów, bo ich nigdy nie widziałem.
- Źródło: Maria Rzepińska, Siedem wieków malarstwa europejskiego, wyd. II, popr., Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1986, s. 388.
List otwarty (25 grudnia 1861)
[edytuj]- (…) każdy artysta powinien być sobie własnym nauczycielem (…).
- Źródło: Zdzisław Kępiński, Impresjonizm, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1982, s. 41.
- Nie może być szkoły – mogą być tylko artyści.
- Źródło: Zdzisław Kępiński, Impresjonizm, op. cit., s. 41.
Inne
[edytuj]- Umieć wyrazić obyczaje, idee, epokę wedle swego uznania; być nie tylko malarzem, ale człowiekiem; słowem, stworzyć sztukę żywą – oto mój cel… Uważam również, że malarstwo jest sztuką z gruntu konkretną i może polegać jedynie na przedstawianiu rzeczy realnych i istniejących. Jest to język fizyczny, którego słowami są wszystkie przedmioty widoczne; przedmiot abstrakcyjny, niewidoczny, nie istniejący, nie należy do dziedziny malarstwa. Wyobraźnia w sztuce polega na umiejętności znalezienia najpełniejszego wyrazu dla rzeczy istniejącej; ale nigdy na stworzeniu tej rzeczy.
- Źródło: Téophile Thoré Bürger, Courbet w oczach własnych i w oczach przyjaciół, red. P. Courthion, Warszawa 1963.
- Zobacz też: malarstwo
- Żadna epoka nie może być odzwierciedlona przez nikogo innego jak przez swych własnych artystów, to jest artystów, którzy w niej żyli… W tym właśnie rozumieniu odrzucam sztukę historyczną stosowaną do przeszłości. Sztuka historyczna jest z samej swej istoty współczesna. Każda epoka powinna posiadać swoich artystów, którzy by ją wyrażali i odzwierciedlali dla przyszłości.
- Źródło: Zdzisław Kępiński, Impresjonizm, op. cit., s. 30, 31.