Gdzie jest generał...

Gdzie jest generał… – polski film fabularny (komedia wojenna) z 1963 roku wyreżyserowany przez Tadeusza Chmielewskiego, który także napisał doń scenariusz.

• Dopiero najedzony żołnierz przedstawia pełną wartość bojową. Zostaw! Polak głodny to zły! Uczciwy żołnierz nigdy nie traci zimnej krwi, nawet gdy jest w samym gnieździe wroga… jeńca nawet zdobywa!
  • Opis: do Marusi po pokazaniu jej jedzenia, które ukradł po wzięciu do niewoli generała Ernesta von Falkenberga.

Uwaga: W dalszej części znajdują się słowa powszechnie uznawane za wulgarne!

• Ja tobie kości połamię, ty zaraza klasowa, żeby tobie orzeszki spuchły! Czekajże ty, ja tobie nogi z dupy powyrywam i przed sądowym postawię!
  • Postać: sierżant Władysław Panasiuk
  • Opis: poszukując Wacława Orzeszkę, który dawno oddalił się od pobratymców; słowa wykrzykiwane przed bramą zamku, za którą skryli się niemieccy żołnierze.

• Polaków to ty się nie czepiaj! Jesteśmy najlepszymi żołnierzami na świecie! Polak rodzi się już bohaterem! A nawet, jeżeliby nie chciał, to i tak nim zostanie.
  • Postać: szeregowy Wacław Orzeszko
  • Opis: do Marusi w odpowiedzi na jej narzekania pod adresem polskich żołnierzy za to, że on wolał zdrzemnąć się, niż obmyślać plany ucieczki z zamku zajmowanego przez Niemców.

• Sowiecki sołdat nikagda nie płacze. [Sowiecki żołnierz nigdy nie płacze]
  • Postać: Marusia
  • Opis: płacząc z szoku spowodowanego zuchwałą wyprawą Wacława Orzeszki, który wziął do niewoli niemieckiego generała.

• Wojna to nie kuchnia.
  • Postać: szeregowy Wacław Orzeszko
  • Opis: do Marusi w dzwonnicy tuż przed wtargnięciem żołnierzy niemieckich.

• Zobaczmy, jak walczy polski żołnierz. (…) Drogo sprzedamy swoją krew.
  • Postać: szeregowy Wacław Orzeszko
  • Opis: do Marusi w dzwonnicy tuż przed wtargnięciem żołnierzy niemieckich.

O filmie

• Dzielny chłopek-roztropek pokonał smoka i chociaż nie otrzymał pół królestwa, to ręka księżniczki jak najbardziej mu się należała. Nie wiemy, co dalej będzie z Orzeszką i Marusią, ale film kończy się według najlepszych komediowych i romantycznych reguł: pocałunkiem, który wieszczy, że [będą] żyli długo i szczęśliwie (podobnie jak sojusz polsko-radziecki).
  • Autor: Piotr Zwierzchowski
  • Źródło: Jerzy Eisler, Gdzie jest generał?, „Pamięć.pl” nr 5 (26)/2014, s. 62.

• Komedia wojenna błyskotliwie kreśląca stereotypy narodowe w kontekście wojennego, polsko-rosyjskiego sojuszu. Dowcipne dialogi i doskonałe kreacje pary głównych bohaterów.
  • Autor: Jan Słodowski, Gdzie jest generał w: Agnieszka Czechowska, Joanna Piątek, Waldemar Piątek, Grzegorz Pieńkowski, Jerzy Semilski, Jan Słodowski, Renata Wąsowska, Adam Wyżyński, Donata Zielińska, Leksykon polskich filmów fabularnych, Wydawnictwo Wiedza i Życie, Warszawa 1997, ISBN 8371849281, s. 199.

• Mogę zakomunikować: znaleźliśmy komedię mądrą, ucieszną, interesującą artystycznie i prawdziwie rodzinną.
  • Autor: Zbigniew Klaczyński
  • Źródło: recenzja pt. Odnaleziona komedia, „Trybuna Ludu”, cyt. za: Jerzy Eisler, Gdzie jest generał?, „Pamięć.pl” nr 5 (26)/2014, s. 62.

• W nowej komedii Chmielewskiego imponuje chemiczna czystość w operowaniu stereotypami.
  • Autor: Alicja Helman (ur. 1935)
  • Źródło: recenzja na łamach „Ekranu”, cyt. za: Jerzy Eisler, Gdzie jest generał?, „Pamięć.pl” nr 5 (26)/2014, s. 61.