Francis Scott Fitzgerald

Francis Scott Fitzgerald (1917)

Francis Scott Fitzgerald (1896–1940) – amerykański pisarz.

Utracona dekada (1939)

• Byłem w nim wiele razy. Ale nigdy go tak naprawdę nie widziałem. A teraz to nie jest to, co chcę zobaczyć. Chcę zobaczyć, w jaki sposób chodzą ludzie, jakie są ich ubrania, buty i czapki. I jakie są ich oczy i ręce. Czy mógłbyś uścisnąć mi dłoń?
  • Źródło: The Lost Decade, London: Penguin Books dla Daily Telegraph, 2011, s. 76.

Wielki Gatsby (1925)

 Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Wielki Gatsby.

(ang. The Great Gatsby, tłum. Ariadna Demkowska-Bohdziewicz)

• I pomyśleć, że w taki upał ktoś może kogoś pragnąć i nie jest mu obojętne, czyje wargi całuje (jeśli w ogóle w tym czasie ma ochotę kogoś pocałować!).

• Nie można przeżyć na nowo czasu, który się już przeżyło!

• Zanim kogoś ocenisz, musisz uświadomić sobie, że on nie jest tobą i że nie wszyscy ludzie na świecie mieli takie same możliwości jak ty.

Inne

• Byłem ciężkim idiotą, pozwalając się dyskwalifikować za brak pracy, gdy inni o zdolnościach nieskończenie mniejszych dostawali bardzo dobre stopnie bez większego wysiłku.

• Co się tyczy p r z y m i o t n i k ó w: każda dobra proza opiera się na czasownikach, ponieważ one dźwigają zdania. Nadają zdaniom ruch.

• Im więcej wiesz, tym więcej pozostaje do poznania i wciąż tego przybywa.
  • Źródło: Ostatni z wielkich (ang. Last Tycoon), tłum. Ariadna Demkowska-Bohdziewicz

• Interesują mnie tylko ci, co tak jak ja myślą i pracują, i mało jest prawdopodobne, żebym to właśnie ja, w moim wieku mógł się zmienić.

• Jeżeli przez tydzień będziesz oddzielnie kłaść każdą rzecz na miejsce, myśląc o tym, co robisz od chwili wzięcia jej do ręki aż do odłożenia – zamiast chwytać trzy rzeczy na raz, to po miesiącu systematyczność wejdzie ci w nałóg i będziesz miała życie o wiele łatwiejsze.

• Kiedy kupuje krawat, zawsze pyta, czy kolor puszcza od dżinu.
  • Źródło: Księga toastów i humoru biesiadnego, wybór i oprac. Leszek Bubel, wyd. „Zamek”, Warszawa 1995, s. 151.

• Moje pokolenie radykałów i burzycieli nie wymyśliło niczego na miejsce zacnych starych cnót, takich jak praca i odwaga, i staroświeckich zalet – grzeczności i uprzejmości.

• Można gładzić ludzi słowami.
  • Źródło: „Przekrój”, wyd. 1–13, Krakowskie Wydawnictwo Prasowe, Kraków 1999, s. 76.

• Najbardziej winien jest ten, kto pierwszy wynalazł świadomość. Więc straćmy ją na parę godzin.
  • Źródło: Diament wielki jak góra (ang. Diamond as big as the Ritz), tłum. Adam Kaska

• Nauczyłem się pisać przez pokonywanie trudności, choć nie miałem na to najmniejszej ochoty.

• Nie wierzę w szczęście. Nie wierzę również w nieszczęście. Istnieje to tylko na scenie albo na ekranie, albo w książkach, w życiu się nie zdarza. Wierzę tylko w jedno: że życie nagradza zasługi (proporcjonalnie do wrodzonych talentów) i k a r z e (podwójnie!) za niewypełnianie obowiązków.

• Nie ucząc się łaciny, straciłem coś dobrego, coś takiego, jak cudowny wieczór z ładną dziewczyną. Tak, przez lenistwo wyrzekłem się dobrowolnie poznania wspaniałego dorobku ludzkości, bo nie miałem ochoty zadać sobie trochę trudu.

• Nauczmy się okazywać przyjaźń człowiekowi, kiedy żyje, a nie, kiedy umrze.

• Nikt nie został pisarzem tylko dlatego, że chciał nim być. Jeśli masz coś do powiedzenia, coś, czego Twoim zdaniem nikt jeszcze nie powiedział, musi w Tobie być tak nieprzeparta chęć wypowiedzi, że w końcu znajdziesz sposób, i to zupełnie nowy, przez nikogo dotąd nie zastosowany, a wtedy rzecz i jej wyraz tak będą mocno ze sobą spojone, jakby myśl i forma rodziły się jednocześnie.

• Oznaką inteligencji najwyższej klasy jest zdolność do uznawania dwóch przeciwstawnych idei jednocześnie.
  • Źródło: Agnieszka Golec, Konflikt polityczny – myślenie i emocje. Raport z badania polskich polityków, Wydawnictwo Akademickie Dialog, 2002, s. 30.

• Pokażcie mi bohatera, a ja napiszę tragedię.

• Powiedzieć sobie: „Będę robić coś wartościowego i potrzebnego” to akt mądrości i odwagi.

• Próżniacy to oddzielna kategoria ludzi, których nie można uratować, nie można niczym przekonać – jedyny ich wkład w życie ludzkości to to, że zagrzeją miejsce przy wspólnym stole.

• Spośród moich znajomych wszyscy, którzy pili na umór, mając lat osiemnaście czy dziewiętnaście, dziś spokojnie leżą w grobie.

• Taka już jest logika życia, że młodemu nigdy nie uda się wykręcić sianem. Oszukasz rodziców, ale nie oszukasz rówieśników.

• Trzeba skręcać, kiedy droga zakręca, a jeżeli skręcisz w złą stronę, może cię to kosztować całe lata niepowodzeń i niedoli.

• Umysł małego dziecka jest fascynujący, ponieważ dziecko we wszystkim odkrywa coś nowego – ale to się kończy w wieku mniej więcej lat dwunastu. Później młode stworzenie niewiele już może dać i nic takiego nie potrafi zrobić ani powiedzieć, czego by dorosły nie wiedział lepiej.

• Wielkie piękności często stają się zupełnie kimś innym, kiedy mają trzydzieści osiem lat.

• Zacznij od jednostki, a stworzysz typ; zacznij od typu, a nie stworzysz nic.
  • Opis: o tworzeniu postaci w utworze.
  • Źródło: Robin U. Russin, William Missouri Downis, Jak napisać scenariusz filmowy, tłum. Ewa Spirydowicz, Wydawnictwo Wojciech Marzec, Warszawa 2008, s. 79.

O Fitzgeraldzie

• Fitzgerald: kiedy wreszcie przestał pić, zaraz padł martwy.
  • Autor: Charles Bukowski
  • Źródło: wiersz o nazwie choroba?