Faust Socyn
Faust Socyn
Faust Socyn (właśc. Fausto Sozzini; 1539–1604) – włoski reformator religijny i teolog. Twórca socynianizmu i doktryny religijnej braci polskich.
- Chrystianinowi nie wolno zabijać ani też nie wolno narażać się nierozważnie na śmierć.(...) Albowiem zabicie człowieka nawet na wojnie jest ciężkim grzechem dla chrystianina, któremu znany jest powszechnie obowiązujący zakaz Boga i Chrystusa: nie zabijaj.
- Źródło: Zbigniew Ogonowski, Socynianizm polski, wyd. Wiedza Powszechna, Warszawa 1960, s. 26.
- Człowiek jest istotą, która, podobnie jak wszystkie inne istoty żyjące, ze śmiercią zapada w nicość. Śmierć jest najstraszliwszym wrogiem ludzkości. Wizja nieuchronnej i koniecznej śmierci odbiera całą radość życiu, gdyż w walce ze śmiercią jest człowiek zupełnie bezsilny. Bezsilność tę powiększa jeszcze fakt, że rozum, którym człowiek wyróżnia się wśród zwierząt, nie jest w stanie rozwiązać zagadki przeznaczenia człowieka. Gdyby człowiek wiedział na pewno, że istnieje życie pozagrobowe, inne i piękniejsze, nie chciałby żyć (...). Z tej tragicznej sytuacji może uratować człowieka jedynie Bóg. Rozum bowiem sam przez się nie jest w stanie nawet poznać, czy Bóg istnieje. O istnieniu Boga i życia pozagrobowego może się człowiek dowiedzieć jedynie z objawienia. To objawienie przyniósł ludzkości Chrystus, który wprawdzie był takim samym, jak i my, człowiekiem, ale którego Bóg w swej dobroci użył za narzędzie swojej woli.
- Nie ma sprawiedliwości tam, gdzie jeden nie ma nic, a drugi posiada więcej, niż mu potrzeba.
- Źródło: Ludwik Chmaj, Wykłady Rakowskie Fausta Socyna, s. 193.
- Zobacz też: sprawiedliwość
- Prawdziwy cel nauki (...) polega na tym, by swą wiedzą służyć bliźnim, następnie zaś, by w nauce znaleźć pociechę w przeciwnościach losu.
O Fauście Socynie
[edytuj]- Główną jego tezą jest myśl, że rola Chrystusa jako zbawiciela polega nie na tym, że odpokutował on swą męką za grzechy ludzkie i złożył w ten sposób zadośćuczynienie Bogu, lecz na tym, że Chrystus wskazał drogę wiodącą do życia wiecznego. Ktokolwiek kroczyć będzie tą drogą, naśladując go, ten życie owo uzyska. (...) Ta chrystologiczna koncepcja (...) kryła w sobie treść rewolucyjną. Przyjęcie jej oznaczało przesunięcie głównego akcentu w religii chrześcijańskiej ze spraw wiary i doktryny na postępowanie człowieka i jego etykę.
- Autor: Zbigniew Ogonowski
- Źródło: Sebastian Duda, Bracia polscy. Prawdy religijne nie powinny stać w sprzeczności z prawami odkrywanymi przez rozum. Z dziejów herezji, cz. 13, „Ale Historia”, wyborcza.pl, 29 stycznia 2018.