Elizabeth Adler

Elizabeth Adler (ur. 1950) – angielska pisarka, jej specjalizacją jest literatura dla kobiet.

Kobiety rządzą światem

(ang. Fortune Is a Woman; tłum. Maria Plucińska-Woźniak)

• Jestem już stary, Lysandro (…). Nie będę miał zaszczytu towarzyszyć ci w drodze przez życie ani patrzeć, jak stajesz się dorosłą kobietą. Dam ci wszystko, czego można pragnąć na ziemi – bogactwo i władzę – w nadziei, że będziesz szczęśliwa.
  • Postać: Lai Tsin
  • Zobacz też: życie

• Nie wolno nam nigdy zapomnieć, jak skromne były nasze początki (…). Zapominając o tym, moglibyśmy uznać, że jesteśmy najmądrzejsi, najbogatsi i najważniejsi na świecie. Niewykluczone, że wtedy szczęście opuściłoby naszą rodzinę.

• Szczęście ma imię kobiety; jeśli chcesz je zdobyć, nie wahaj się użyć siły.
  • Autor: Niccolò Machiavelli
  • Opis: motto powieści.
  • Zobacz też: kobieta

Podróż na Capri

(ang. Sailing to Capri; tłum. Agata Kowalczyk)

• A skoro już mowa o pieniądzach, człowiekowi wystarczy, by miał ich „dość”.
  • Zobacz też: pieniądze

• Doświadczenie to nazwa, którą każdy nadaje swoim błędom.

• Jeśli wyrwie się ludzi z ich normalnego środowiska i umieści w nieznanym miejscu, z nieznanymi ludźmi, stają się kimś innym, a raczej pokazują swoje prawdziwe oblicze.
  • Zobacz też: środowisko

• Księga życia zaczyna się od mężczyzny i kobiety w ogrodzie. Kończy się Apokalipsą.

• Prawda rzadko jest szczera, a nigdy prosta.
  • Zobacz też: prawda

• Szacunek winniśmy okazywać żywym; zmarłym jesteśmy winni tylko prawdę.
  • Zobacz też: szacunek

• Rzadko zwierzamy się tym, którzy są lepsi od nas.

• Samotność to potrzeba rynkowa jak inne; wystarczy ją zaspokoić i robi się pieniądze.
  • Zobacz też: samotność

• Żaden człowiek nie jest dość bogaty, by kupić własną przeszłość.
  • Zobacz też: przeszłość

• Życie to obcy język – wszyscy ludzie źle go wymawiają.

Inne

• – Będziesz czuć się coraz lepiej, kochanie. – Po głosie pielęgniarki można było poznać, że się uśmiecha. – Może jutro odczepimy cię od niektórych kroplówek i urządzeń, a jeśli będziesz grzeczna, może dostaniesz po kolacji trochę lodów.
  – Nie lubię lodów – odpowiedziała odruchowo.
  – No to mrożony jogurt. To lubisz, prawda?
  Nie pamiętała. A jednak wiedziała, że nie lubi lodów.
  • Źródło: Tajemnica willi Mimoza, rozdział 3, tłum. Anna Rajca
  • Zobacz też: pamięć

• Jestem architektem zieleni, wnoszę piękno w cudze ogrody, wyczarowuję „pokoje” pod gołym niebem, czasami małe i pachnące, czasami dzikie i nieujarzmione, ale zawsze pełne szumu wody, szeptu strumienia, szmeru fontanny. Uwielbiam wnosić życie w martwe przestrzenie za sprawą trawy, krzewów, kwiatów, drzew. Drzewa kocham najbardziej. Czasami się zastanawiam, jak wyglądałoby nasze życie bez nich?
  • Źródło: Dom na wybrzeżu, tłum. Ewa Spirydowicz
  • Zobacz też: architektura zieleni