Elizabeth (film)
Wygląd
Elizabeth – dramat biograficzny produkcji brytyjskiej z 1998 roku w reżyserii Shekhara Kapura. Autorem scenariusza jest Michael Hirst.
Elżbieta I
[edytuj]- Jedni wołają „Francja”, drudzy „Hiszpania”, trzeci „Byle nie cudzoziemiec”. Żeby wszystkich zadowolić, musiałabym mieć kilku mężów.
- Opis: Podczas zgromadzenia biskupów.
- Odpowiedz, czemu dzieli nas tak błaha kwestia jak religia? Katolicy i protestanci...
- Pozostanie przy życiu, bym nigdy nie zapomniała, jak blisko byłam niebezpieczeństwa.
- Opis: O Robercie Dudleyu.
- Tu rządzi pani! Pana nie będzie!
- Opis: Elżbieta I zaprzestaje poszukiwań małżonka.
Robert Dudley
[edytuj]- Dwór będzie cię wielbił, poddani słuchali... Poeci będą opiewać twą urodę, muzycy będą komponować, a ty będziesz miała ich za nic. Mnie także.
- Opis: Do przyszłej Elżbiety I
- Moja... miłość wzięła mi serce... a swoje mi oddała. Moje serce we mnie jednością nas czyni. Moje serce w jej ciele jej myślą i uczuciem żyje. Ona kocha me serce, bo raz jej sercem było. Wielbię jej serce, bo we mnie ma mieszkanie. Moja miłość wzięła mi serce, a swoje mi oddała... Wyjdź za mnie.
- Opis: Do Elżbiety I
- Nie łatwo być kochanym przez królową. To splugawiłoby duszę każdego mężczyzny.
Duc d'Anjou
[edytuj]- Jak mogę taką poślubić? Jest jak lód! Mówią nawet, że to mężczyzna.
- Opis: O Elżbiecie I
- Śnię o chwili, w której będziemy nadzy i sami, a ja popieszczę twoje udo, a może nawet... twoją myszkę.
- Opis: Podczas oficjalnego spotkania szeptem do Elżbiety I.
Sir Francis Walsingham
[edytuj]- Ludzie pragną czcić i podziwiać coś potężniejszego od siebie. Muszą się otrzeć o boskość... tutaj, na ziemi.
- Powiedz... czym jest dla ciebie Bóg? Czyżby cię opuścił? Jest tak przyziemny, że miesza się w politykę i spiski? Nie jest bóstwem? Powiedz mi prawdę. Jakbyś stał teraz przed Jego obliczem.
- Opis: Podczas tortur nad Johnem Ballard, wysłannikiem papieża.
- Tak mało na tym świecie piękna, a tak wiele cierpienia. Czy taki był zamysł Pana Boga? Oczywiście, jeśli Bóg istnieje. A może wszechświat to tylko my i nasze myśli...
Książę Norfolk
[edytuj]- Jego głowa spocznie na żerdzi, nie na poduszce królowej.
- Opis: O Robercie Dudleyu.
- Północy, przedstawiam ci Elżbietę, twą prawdziwą królową. Południe, przedstawiam ci Elżbietę, twą prawdziwą królową.
- Opis: Podczas koronacji Elżbiety I
Inni
[edytuj]- Angielska krew na francuskich barwach. Niech wraca do swojej królowej... i dopilnujcie, by dotarł tam żywy. Niech ten bękart nie wysyła dzieci przeciw Marie de Guise.
- Postać: Maria de Guise nad rannym chłopakiem o działaniach Elżbiety I
- Będę chwalić Pana, który wyratuje mnie z rąk wrogów. Zamknęły się nade mną fale śmierci, zniewoliły mnie piekielne więzy, powaliły pęta śmierci. W swej męce przyzywam Pana mego, by usłyszał mój głos, wznoszący się z Jego świątyni.
- Opis: Oskarżona o herezję, podczas obcinania włosów.
- Ciało i osoba królowej nie są już jej własnością. Należą do państwa.
- Postać: Sir William Cecil.
- Mów, synu, jakie masz wieści od angielskich sióstr i braci? Czy uznali władzę tej dziwki z nieprawego łoża?
- Postać: Papież do wysłannika o Elżbiecie I
- Na miłość Boga, pomóżcie! Za wolno się palę!
- Opis: Oskarżony o herezję na stosie.
- Nie widzę rysów króla, tylko tej dziewki, twojej matki. Najlepszą decyzją mego ojca było skrócenie jej o głowę.
- Postać: Królowa Maria Tudor do Elżbiety I.
Dialogi
[edytuj]- Elżbieta I: Wszyscy wierzymy w Boga.
- Biskup Stephen Gardiner (?): Nie, Pani. Jest tylko jedna prawdziwa wiara. Inne to herezja.
- Duc d'Anjou: Królową i Lorda Roberta łączy poufałość. Przy mnie gra megierę, przy nim zakochaną. I cóż? Jej życie zależy od tego, co czuje moje serce.
- Monsieur de Foix: Jest kobietą, Sire... Mówią jedno, myślą drugie. Nie otworzysz ich serca.
- Duc d'Anjou: Chyba, że masz wielki klucz. Tak! Wielki klucz!
- Sir Francis Walsingham: Jej królewska mość rządzi sercem, nie głową.
- Maria de Guise: Rozumiem. Kobiecie trudno zapomnieć o sercu.