Elżbieta Barszczewska

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Grób Elżbiety Barszczewskiej i jej męża na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie

Elżbieta Maria Barszczewska-Wyrzykowska (1913–1987) – polska aktorka. Żona Mariana Wyrzykowskiego.

  • Czy mam grywać w filmie stale i za wszelką cenę? Teatr całkowicie mi wystarczy. Wypełnia niemal całe moje życie. Owszem… Grywałam kiedyś często przed kamerą. Film przyniósł mi nawet sporo popularności, ale zawsze uważałam, że jest dopełnieniem mej roboty teatralnej.
    • Źródło: „Teatr” 1981, nr 15
  • (…) naiwność, niepewność, pokora przydaje wszystkim bohaterkom literatury XIX-wiecznej dystynkcję i powściągliwość w uzewnętrznianiu największych namiętności. Toteż siły przeżycia, napięć, ludzkiego dramatu tych postaci nie można wyrazić środkami zbyt zewnętrznymi. Ekspresja musi być uprawdopodobniona wewnętrznie. W tym tkwi cała tajemnica. I o tym, sądzę, trzeba pamiętać grając heroiny romantyczne.
    • Źródło: „Ekran”, 1980, nr 34

O Elżbiecie Barszczewskiej[edytuj]

  • (…) brawurowy, olśniewający triumf. (…) Ta rola stała się świadectwem wewnętrznej prawdy, artystycznego umiaru, wielkiej kultury słowa (…).
  • Czysty, przejmujący liryzm, a także miękki a zarazem wyrazisty głos, szlachetna uroda, oczy umiejące ukazać wszelkie odcienie uczuć – wszystko to razem tworzyło zjawiskową postać, dzięki sugestywności wykonania nierozerwalnie wiążącą się w pamięci z figurami scenicznymi, które odtwarzała.