Dmitrij Głuchowski

Dmitrij Głuchowski (ur. 1979) – rosyjski korespondent wojenny, dziennikarz, radiowiec, prezenter telewizyjny oraz pisarz.

Metro 2033

(ros. Метро 2033, tłum. Paweł Podmiotko)

– A jakże! Referendum. Lud powie tak – znaczy tak. Powie nie – znaczy, że lud się pomylił. Niech się namyśli jeszcze raz – szydził Andriej.
- Źródło: rozdział 1, Koniec świata

A wojna pochłaniała zasoby. Wojna zabierała najlepszych ludzi. Wojna była wyniszczająca.
- Źródło: rozdział 1, Koniec świata
- Zobacz też: wojna

Często bywa, że myśl, która we śnie wydawała się genialna, po przebudzeniu okazuje się bezmyślnym połączeniem słów…
- Źródło: rozdział 10, No pasaran!
- Zobacz też: myśl, sen

Jak w tej starej baśni, wymagano od niego, żeby poszedł tam, nie wiadomo gdzie, przyniósł to, nie wiadomo co, i za to obiecano mu cudowne wybawienie, nie mówiąc nawet jakie ono będzie.
- Źródło: rozdział 13, Wielka biblioteka

Jeśli uważasz, że twoje miejsce jest na dnie, to bierz jak najwięcej powietrza i skacz.
- Źródło: rozdział 2, Myśliwy
- Zobacz też: powietrze

O ile łatwiej jest umierać tym, którzy w coś wierzą! Tym, którzy są przekonani, że śmierć to nie koniec wszystkiego. W oczach których świat dzieli się wyraźnie na białe i czarne, którzy wiedzą dokładnie, co trzeba robić i dlaczego, którzy niosą pochodnię idei, wiary, a w ich świecie wszystko wygląda prosto i zrozumiale. Tym, którzy nie mają żadnych wątpliwości, żadnych wyrzutów sumienia. Takim ludziom umiera się lekko. Umierają z uśmiechem.
- Źródło: rozdział 9, Du stirbst
- Zobacz też: śmierć

Straszna jest nie sama śmierć. Straszne jest jej oczekiwanie
- Źródło: rozdział 9, Du stirbst

Znasz przypowieść o żabie w śmietanie? Jak dwie żaby wpadły do dzbanka ze śmietaną? Jedna, myśląc racjonalnie, szybko zrozumiała, że opór jest bezcelowy i że losu nie da się oszukać. A może jest jakieś życie pozagrobowe, więc po co się niepotrzebnie wysilać i na próżno pocieszać płonnymi nadziejami? Złożyła łapki i poszła na dno. A druga była na pewno durna, albo niewierząca. I zaczęła się szamotać. Wydawałoby się, po co się szarpać, jeśli wszystko przesądzone? Szamotała się i szamotała… Aż ubiła śmietanę na masło. I wylazła z dzbanka. Uczcijmy pamięć jej towarzyszki, przedwcześnie poległej w imię postępu filozofii i racjonalnego myślenia.
- Źródło: rozdział 2, Myśliwy
- Zobacz też: żaba

Ten, któremu starczy odwagi i wytrwałości, By przez całe życie wpatrywać się w mrok pierwszy dojrzysz w nim przebłyski światła

(ros. Метро 2034, tłum. Paweł Podmiotko)

Lecz żeby zabierać ludziom życie, nie trzeba wielkiej potęgi. Zaś przywrócić go umarłym nie potrafi nikt.
- Źródło: rozdział 6, Z drugiej strony, s. 145.

Minęło ledwie dwadzieścia lat odkąd to się wydarzyło, ale człowiek nie jest już Panem Ziemi. Stwory zrodzone z promieniowania są znacznie lepiej przystosowane do nowego świata. Epoka człowieka dobiega kresu.
- Źródło: Prolog, s. 9

Z szóstki, która zgłosiła się na wyprawę, pułkownik wybrał tych, których według jego mniemania Sewastopolska potrzebowała najmniej. Myśl okazała się słuszna, bo z wyprawionej na Sierpuchowską trójki na stację nie wrócił nikt.
- Źródło: rozdział 1, Obrona Sewastopolskiej, s. 27

(ros. Будущее, tłum. Paweł Podmiotko)

Cyrkowe akrobatki to tak naprawdę jedyny sens tego całego życia! Co to za życie – bez nich? Zwykła egzystencja. Jak u grzyba albo jakiegoś pierwotniaka. Wszystko pozostałe, człowieku – od muchy po wieloryba – żyje wyłącznie miłością.
- Źródło: rozdział 19, Basile, s. 398.

Każdy z nas gra swoje role i każdego z nas niekiedy uwiera kostium...
- Źródło: rozdział 1, Horyzonty

Piękno kocha cień, bo w cieniu rodzi się pokusa.
- Źródło: rozdział 1, Horyzonty

Popełniłem jeden jedyny błąd – wylazłem nie z tej matki, co trzeba, i teraz przez całe swoje nieskończone życie muszę za to płacić!
- Źródło: rozdział 1, Horyzonty, s. 14.

Przyjęło się sądzić, że dzieci żywią się mlekiem. Ale tak naprawdę pożerają czas.
- Źródło: rozdział 27, Ona, s. 541.

Śmierć jest nam potrzebna. Nie powinniśmy żyć wiecznie! Nie takimi nas stworzono! Jesteśmy zbyt głupi na wieczność. Zbyt egoistyczni. Zbyt zadufani w sobie. Nie jesteśmy gotowi na życie bez końca. Potrzebujemy śmierci, Jacob. Bez śmierci nie potrafimy żyć.
- Źródło: rozdział 28, Wybawienie

Z kim czujemy się bliżej, swobodniej, z kim jesteśmy bardziej szczerzy – z osobą, z którą dopiero co się przespaliśmy, czy z człowiekiem, na którym mamy władzę i którego zamierzamy rozstrzelać?
- Źródło: rozdział 6, Spotkanie

Szczęśliwy to człowiek, który kończy wspinaczkę na szczyt w późnej starości i schodzi z niego wprost w przepaść wieczności. Biada zaś temu, który przed pięćdziesiątą rocznicą narodzin osiągnął już wszystko i popadł w marazm.
- Źródło: Każdemu wedle potrzeb