Didier Eribon

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Didier Eribon (2017)

Didier Eribon (ur. 1953) – francuski filozof, socjolog i dokumentalista francuskiego życia intelektualnego.

Powrót do Reims[edytuj]

(przeł. Maryna Ochab, wyd. Karakter, Kraków 2019)

  • Łatwiej było mi publicznie mówić o tym, że jestem gejem, niż o tym, że wychowałem się wśród biednych ludzi.
  • Niepodważalny jest brak poczucia przynależności klasowej u dzieci z rodzin mieszczańskich. Ci, którzy dominują, nie postrzegają tego, że są wpisani w specyficzny, umiejscowiony świat (tak jak biały nie ma świadomości, że jest biały, a heteroseksualista, że jest heteroseksualistą).
  • Starzejące się ciało robotnicy ukazuje oczom wszystkich, czym jest prawda istnienia klas.
  • W dni wolne od szkoły matka zabierała mnie i brata do ludzi zatrudniających ją jako sprzątaczkę. Podczas gdy ona pracowała, my siedzieliśmy w kuchni i słyszeliśmy, jak gospodyni wydaje jej polecenia, chwali ją lub za coś gani (któregoś dnia powiedziała: „Jestem bardzo rozczarowana, nie można na pani polegać”, i matka przyszła do kuchni we łzach, przestraszyliśmy się, widząc ją w takim stanie. Kiedy o tym myślę, wciąż czuję obrzydzenie – ach, ten ton jej głosu! – do świata, gdzie upokarza się ludzi jakby od niechcenia, i zachowany z tamtych czasów wstręt do stosunków władzy i relacji hierarchicznych).
  • Zawsze czułem zażenowanie, a nawet nienawiść, gdy słyszałem, jak wokół mnie pogardliwie lub lekceważąco wyrażano się o prostych ludziach, ich trybie i stylu życia. Czułem też od razu nienawiść, gdy spotkałem się z wrogością ludzi zamożnych i ustosunkowanych wobec ruchów społecznych, strajków, protestów, ludowego sprzeciwu. Pewne odruchy klasowe trwają mimo wszystkich wysiłków, zwłaszcza tych, żeby się samemu zmienić i oderwać od środowiska pochodzenia.
    • Opis: Didier Eribon jest synem sprzątaczki i robotnika fabrycznego.