Dar
Dar
Dar – coś wartościowego dane komuś w prezencie, ofiarowane.
- Dar za dar, a darmo nic.
- Opis: przysłowie polskie
- Źródło: Samuel Adalberg, Księga przysłów, przypowieści i wyrażeń przysłowiowych polskich, Druk Emila Skiwskiego, Warszawa 1889–1894, s. 90.
- Dla tych, którzy mają otwarte dłonie ku dawaniu, większą radością niż dar jest samo szukanie człowieka, który ich dar przyjmie. Bo czy możesz cokolwiek szachować na zawsze tylko dla siebie? Co jest posiadane, kiedyś musi być oddane. Zatem dawaj już teraz. Miej swój czas darowania, zamiast czasu spadkobierców twoich.
- Autor: Khalil Gibran
- Źródło: Paulo Coelho, Czarownica z Portobello
- Dobrze jest dawać, kiedy o to proszą, ale jeszcze lepiej dawać tym, co nie proszę, pojmując ich pragnienie.
- Autor: Khalil Gibran
- Źródło: Paulo Coelho, Czarownica z Portobello
- Geniusz to dar potężnej inwencji, dar uogólnienia i wyboru.
- Autor: Eugène Delacroix
- Zobacz też: geniusz
- Każdy człowiek na tej ziemi ma jakiś dar. U jednych objawia się on w sposób naturalny, inni muszą pracować, by go odnaleźć.
- Autor: Paulo Coelho, Na brzegu rzeki Piedry usiadłam i płakałam
- Zobacz też: człowiek
- Nie drogi dar, droga przyjaźń.
- Opis: przysłowie polskie
- Źródło: Samuel Adalberg, Księga przysłów…, op. cit, s. 90.
- Zobacz też: przyjaźń
- Przyjechał jeden z cudzych krajów; więc siła niedyskretów napadło pytając: „Coś mi wmść ze Włoch przywiózł?” Wzajem każdego pytał: „Coś mi wmść do Włoch dał zawieźć?”
- Autor: Maurycjusz Trztyprztycki, Dar za dar, darmo nic, w: Co nowego abo dwór, mający w sobie osoby i mózgi rozmaite, 1650.
- Komentarz: niedyskret „natręt”, wmść „waszmość”.
- Źródło: Dawna facecja polska (XVI–XVIII w.), oprac. Julian Krzyżanowski i Kazimiera Żukowska-Billip, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1960, s. 227.
Zobacz też:
