Przejdź do zawartości

Chodź, obudzimy słońce

Dodaj linki
Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów

Chodź, obudzimy słońce, także Rozpalmy słońce (port. Vamos aquecer o sol) – powieść José Mauro de Vasconcelosa; tłumaczenie z francuskiego – Adam Szymanowski.

  • Ludzie zawsze odchodzą. Nie dlatego, że serce zapomina, a żale umierają. Rzeczy trwają ciągle w naszej miłości. Ale ludzie muszą w odpowiednim momencie odejść.
    • Postać: Maurice
  • Nikt nie może poznać zdolności człowieka do znoszenia bólu. Jedynie nasze serce.
    • Postać: Zezé
  • Ponieważ czas nie istnieje, my przemijamy. I kiedy tak przemijamy, kiedy zmieniamy się, nadchodzi godzina rozstania.
  • Rodzić się to znaczy odchodzić. Odchodzić od pierwszej chwili życia. Od pierwszego oddechu. I nie należy podejmować walki z twardą rzeczywistością życia.
  • Szczęście jest jak czas: jest nieruchome, a ludzie przecież przemijają.
Źródło: „https://pl.wikiquote.org/w/index.php?title=Chodź,_obudzimy_słońce&oldid=423193”