Carlos Ruiz Zafón

Carlos Ruiz Zafón (1964–2020) – hiszpański pisarz, z wykształcenia dziennikarz.

Cykl Cmentarz zapomnianych książek

(hiszp. El Cementerio de los Libros Olvidados)

Cień wiatru (2001)

(hiszp. La sombra del viento; tłum. Beata Fabjańska-Potapczuk, Carlos Marrodán Casas)

Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Cień wiatru.

Istniejemy, póki ktoś o nas pamięta.
- Postać: Nuria Monfort

Kto kocha naprawdę, kocha w milczeniu, uczynkiem, a nie słowami.
- Postać: María Jacinta Coronado

Książki są lustrem: widzisz w nich tylko to, co już masz w sobie.
- Postać: Julian Carax

W chwili, kiedy zaczynasz zastanawiać się, czy kochasz kogoś, przestałeś go już kochać na zawsze.
- Postać: Daniel Sempere

Istnieją gorsze więzienia od słów.
- Postać: Nuria Monfort

Gra anioła (2008)

(hiszp. El Juego del Angel; tłum. Katarzyna Okrasko, Carlos Marrodan Casas)

Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Gra anioła.

Pisarz nigdy nie zapomni dnia, w którym po raz pierwszy przyjmuje pieniądze lub pochlebstwo w zamian za powieść. Nigdy nie zapomina tego momentu, kiedy po raz pierwszy słodka trucizna próżności zaczyna krążyć mu w żyłach, wierząc, że jeśli zdoła ukryć swój brak talentu, sen o pisarstwie zapewni mu dach nad głową, ciepłą strawę pod wieczór i ziści jego największe marzenie: ujrzy swoje nazwisko wydrukowane na nędznym skrawku papieru, który zapewne go przeżyje. Pisarz skazany jest na wieczne wspomnienie tej chwili, bo właśnie wtedy został zgubiony na zawsze, a za jego duszę już wyznaczono cenę.
- Źródło: akt pierwszy – Miasto przeklętych
- Postać: David Martin

W naszej naturze leży przetrwanie. Wiara jest instynktowną odpowiedzią na te aspekty egzystencji, których nie potrafimy wyjaśnić w inny sposób, może to być moralna pustka, którą znajdujemy we wszechświecie, pewność śmierci, pozostające bez odpowiedzi pytanie o początek wszystkiego, o sens naszego życia lub jego brak. To aspekty zupełnie podstawowe, niezwykle proste, ale nasze własne ograniczenia nie pozwalają nam rozstrzygnąć tych kwestii w sposób jednoznaczny, dlatego, w akcie samoobrony, wytwarzamy odpowiedź emocjonalną. Dzieje się tak tylko i wyłącznie za sprawą biologii.
- Źródło: akt drugi – Lux Aeterna
- Postać: Andreas Corelli

W tym wypadku problem bierze się stąd, że człowiek jest istotą moralną wrzucona w niemoralny wszechświat i skazana na egzystencję, która nieuchronnie się kończy i nie ma innego sensu niż zachowanie gatunku. Nie da się żyć zbyt długo w realnym świecie. W każdym razie istota ludzka nie potrafi. Większą część życia spędzamy, śniąc, przede wszystkim na jawie.
- Źródło: akt drugi – Lux Aeterna
- Postać: Andreas Corelli

Więzień nieba (2011)

(hiszp. El prisionero del cielo; tłum. Katarzyna Okrasko, Carlos Marrodán Casas)

Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Więzień nieba.

Habit nie czyni mnicha, ale zbrodnia lub podejrzenie jej popełnienia czynią detektywa, a zwłaszcza detektywa amatora.
- Źródło: część pierwsza Opowieść wigilijna, rozdział 4, s. 34, 35
- Zobacz też: habit, mnich

(…) jedyny przyzwoity obyczaj, którego należy bronić stanowczo, to obyczaj czytania, podczas gdy reszta jest kwestią sumienia każdego z osobna (…).
- Źródło: część druga Spośród umarłych, rozdział 6, s. 133

Nie pamiętam gdzie, ale czytałem, że w gruncie rzeczy nigdy nie byliśmy tacy, jakich siebie pamiętamy, że wspominamy tylko to, co nigdy się nie wydarzyło…
- Źródło: część pierwsza Opowieść wigilijna, rozdział 12, s. 90

Cykl Trylogia mgły

(hiszp. La Trilogía de la Niebla)

Książę mgły (1993)

(hiszp. El príncipe de la niebla; tłum. Katarzyna Okrasko, Carlos Marrodán Casas)

Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Książę mgły.

Ale błędem, poważnym błędem jest wiara w to, że można ziścić swoje marzenia, nie dając nic w zamian. Nie wydaje ci się? Powiedzmy, że nie byłoby to sprawiedliwe.
- Źródło: rozdział 10

Czas, mój drogi Maksie, nie istnieje; jest czystą iluzją. Nawet twój przyjaciel Kopernik odkryłby to, gdyby nie zabrakło mu właśnie czasu. Cóż za ironia losu, nieprawdaż?

(…) pewne obrazy z dzieciństwa zostają w albumie pamięci wyryte niczym fotografie, niczym sceneria, do której człowiek zawsze wraca pamięcią, choćby upłynęło nie wiadomo jak wiele czasu.
- Źródło: rozdział 1

Rozrywka jest jak laudanum; pozwala nam się oderwać od nędzy i bólu. Sęk w tym, że tylko przelotnie.
- Źródło: rozdział 10

Złych wspomnień nie musisz brać ze sobą. I bez tego będą cię prześladować.
- Źródło: rozdział 4

Pałac Północy (1994)

(hiszp. El Palacio de la Medianoche; tłum. Katarzyna Okrasko, Carlos Marrodán Casas)

Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Pałac Północy.

(…) Diabeł po to stworzył młodość, byśmy popełniali błędy, a Bóg wymyślił dojrzałość i starość, byśmy mogli za te błędy zapłacić.
- Źródło: rozdział Ostatnia noc Chowbar Society

Matematyka jest religią ludzi myślących, dlatego też ma tak nielicznych adeptów.
- Źródło: rozdział Imię północy

Taktyka to kombinacja małych kroków, które stawiasz, żeby dojść do wybranego celu. Strategia to kroki, które stawiasz, kiedy nie masz już dokąd iść.
- Źródło: rozdział Miasto pałaców

Zabijamy to, co najbardziej kochamy.
- Źródło: rozdział Imię północy

Życie, mój synu, to jakby pierwsza rozgrywana przez ciebie partia szachów. Kiedy zaczynasz rozumieć, o co w tej grze chodzi, okazuje się, że już przegrałeś.
- Źródło: rozdział Imię północy

Światła września (1995)

(hiszp. Las luces de septiembre; tłum. Katarzyna Okrasko, Carlos Marrodan Casas)

Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Światła września.

Fantazja to liczby, Dorianie. W tym tkwi cała sztuczka.
- Źródło: rozdział 2. Geografia i anatomia

Maski ujawniają prawdziwą twarz kryjącej się za nimi osoby…
- Źródło: rozdział 11. Twarz skryta pod maską

Na szczęście nauczyłem się czytać. Ta umiejętność była dla mnie prawdziwym wybawieniem, od tej pory moimi przyjaciółmi stały się książki.
- Źródło: rozdział 5. Zamek pośród mgieł

Samotność tworzy dziwne labirynty.
- Źródło: rozdział 5. Zamek pośród mgieł

(…) szkoda czasu na jakiekolwiek próby zmieniania świata, wystarczy uważać, by świat nie zmienił ciebie.
- Źródło: rozdział 3. Błękitna zatoka

Marina (1999)

(hiszp. Marina; tłum. Katarzyna Okrasko i Carlos Marrodán Casas)

Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Marina.

Czasami to, co najbardziej prawdziwe, dzieje się tylko w wyobraźni. Wspominamy tylko to, co nigdy się nie wydarzyło.
- Postać: Marina
- Źródło: rozdział 11

Dopóki nie zrozumiesz śmierci, nie zrozumiesz życia.
- Postać: Marina
- Źródło: rozdział 4

Prawdy się nie szuka, synu. To ona znajduje nas.
- Postać: doktor Shelley
- Źródło: rozdział 13