But w butonierce

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów

But w butonierce – zbiór poezji Brunona Jasieńskiego. Cytaty za wyd. Klub Futurystów, Warszawa 1921.

  • Biała nuda usiadła w kucki na czarnym dywanie i podaje mi fajkę nabitą antypiryną.
  • Chwile życia są kruche i słodkie, jak chróst.
  • I zatańczą nonsensy po ulicach, jak ongi,
    Jednej nocy pijanej od szampana i warg.
    Kiedy w krzakach widziałem RZYGAJĄCE POSĄGI
    Przez dwunastu lokajów niesiony przez park.
    • Źródło: Rzygające posągi
  • Idę młody, genialny, niosę BUT W BUTONIERCE,
    Tym co za mną nie zdążą echopowiem: – Adieu!
  • Na klawiszach usiadły pokrzywione bemole,
    Przeraźliwie się nudzą i ziewają Uaaaa…
    Rozebrana Gioconda stoi w majtkach na stole
    I napiera się głośno cacao-choix.
    • Źródło: Rzygające posągi
  • Nie zatrzymam się nigdzie na rozstajach, na wiorstach,
    Bo mnie niesie coś wiecznie, motorycznie i przed.
    • Źródło: s. 87
  • One jeszcze nie wiedzą, że, gdy nastał Jasieński,
    Bezpowrotnie umarli i Tetmajer i Staff.
    • Źródło: s. 88
  • Tylko białe posągi, strojne w swoją kamienność,
    Stoją zawsze „na miejscu”, niewzruszenie correct.
  • Zmarnowałem podeszwy w całodziennych spieszeniach,
    Teraz jestem słoneczny, siebiepewny i rad.
    Idę młody, genjalny, trzymam ręce w kieszeniach,
    Stawiam kroki milowe, zamaszyste, jak świat.
    • Źródło: s. 87
Wikisource